MENKIBE.................... İLİM İNSANI YÜKSELTİR

 İmâm-ı Ebû Yusuf “rah­me­tul­la­hi te­âlâ aleyh”: İsmi Yakûb bin İb­râ­hîm En­sâ­rî’dir. Ebû Ha­nî­fe­ hazretlerinin ta­le­be­leri­nin en bü­yü­ğü­dür. Ha­ne­fî mez­he­bin­de ilk ki­tap ya­zan bu­dur. 731’de Kû­fe­’de doğup, 798’de Bağ­dad’da ve­fât et­ti.
* * * * * * * * *
İmâm-ı Ebû Yu­suf haz­ret­le­ri şöy­le an­la­tır:
Ba­bam öl­dü­ğü za­man ben kü­çük idim. An­nem, sa­nat öğ­ren­mem için be­ni bir ter­zi­nin ya­nı­na ver­di. Ben ter­zi­yi bı­ra­kıp, İmâm-ı Âzâm haz­ret­le­ri­nin ilim mec­li­si­ne de­vam et­me­ye baş­la­dım. Uzun bir za­man ge­çin­ce an­nem, ho­ca­ma ge­lip de­di ki:
- Ho­ca efen­di! Ge­çi­mi­niz ye­rin­de, fa­kat biz fakir muh­ta­cız. Oğ­lu­mun ge­çi­mi­mi­zi te­min et­me­si için üc­ret­le ça­lış­ma­sı ge­re­ki­yor.
- Sen onu ken­di hâ­li­ne bı­rak. O bu­ra­da sultanlarla, te­re­ya­ğı, fıs­tık ve ba­dem ez­me­si ye­me­si­ni öğ­re­ni­yor. Ben onun ka­za­na­ca­ğı pa­ra­yı her­gün ve­re­ce­ğim.
Bu­nun üze­ri­ne an­nem dö­nüp git­ti. Ben ise dâima ho­ca­mın ya­nın­da bu­lu­nur, hiz­me­tin­den ve mec­li­sin­den ay­rıl­maz­dım. Al­la­hü te­âlâ ba­na, ilim­de çok şey­ler na­sip ey­le­di. Da­ha son­ra ba­na ka­dı­lık (tem­yiz re­is­li­ği) ver­di­ler.
Bir gün, Ab­ba­si halîfe­si Ha­rûn Re­şit ile sof­ra­da otu­ru­yor­dum. Sof­ra­ya; te­re­ya­ğı, fıs­tık ve ba­dem ez­me­si ge­tir­di­ler. Ha­run Re­şit ba­na de­di ki:
- Bun­dan ye! Her za­man bi­ze böy­le ye­mek ver­mez­ler.
Ben gül­düm. Se­be­bi­ni sor­du­lar. İmâm-ı Âzâm haz­ret­le­ri ile il­gi­li o ha­di­se­yi an­lat­tım. Hâ­run-i Re­şit; “Ger­çek­ten, ilim in­sa­nı yük­sel­tir.” de­yip ho­ca­ma rah­met ile duâ et­ti ve; “Ha­ki­ka­ten, kalp gö­zü açık olup, dâ­ima hu­zur için­de idi. İn­san­la­rın baş gö­zü ile gör­me­dik­le­ri­ni o, kalp gö­zü ile gö­rür­dü.” de­di.
İs­lâm Alim­le­ri An­sik­lo­pe­di­si (2/255)

GÜNÜN TARİHİ.............  SAKARYA SAVAŞI SONU

13 Ey­lül 1921’de 22 gün süren Sa­kar­ya Mey­dan Sa­va­şı ka­zanıldı. 22 Ağus­tos’ta Po­lat­lı ya­kın­la­rın­da Sa­kar­ya neh­ri ci­va­rın­da baş­la­yan ve 22 gün, 22 ge­ce sü­ren bu mey­dan sa­va­şın­da, Türk askeri, köy­lü­sü, ka­dı­nı ve er­ke­ğiy­le, kah­ra­man­ca çar­pış­mış ve Ana­do­lu’nun iç­le­ri­ne ka­dar iler­le­yen Yu­nan kuv­vet­le­ri­ni tam bir boz­gu­na uğ­rat­mış ve geri çekilmelerini sağlamıştır.