SOHBET...................... MİSVAK KULLANMAK

Ağız ve diş sağlığı için doktorların kullanılmasını tavsiye ettiği ve Peygamber aleyhisselâm tarafından da tavsiye olunan Misvak, Arabistan’da yetişen erak (arak) adlı bir ağacın parmak kalınlığında dalları kesilerek elde edilir.
 Larousse İllustre Medical isimli tıp kitabında diyor ki: “Bütün diş macunları ve tozları, dişlere zarar verir. En iyisi, sert bir fırçadır.” Diş macunları, ağızdaki faydalı ve zararlı bütün mikropları, misvak ise sadece zararlı mikropları öldürür. Misvak, enine sürterek kullanılır.
Misvak, tükürükle birleşince diş temizlemeye yardımcı olan bir sıvı salgılar. İnce lifleri ile kendine has bir koku yayar. Misvak kullanırken dişlerin içi, dışı, üst ve alt kısımları ovuşturulur. Misvak, sağ elin küçük ve başparmağı altta, diğer üç parmak üstte olarak tutulur.
Kullanınca misvağı yıkayıp, fırça kısmı aşağı gelecek şekilde dik olarak konur. Erak ağacı bulunmadığı zaman zeytinden de yapılır. Yeni alınan misvakın 2 cm ucu soyulup hafifçe çekiçle dövülünce tel tel ayrılır. Düzenli olarak misvak kullananlarda çürüklerin durduğu, diş etlerinin pekiştiği, ağız kokusunun kalmadığı görülür.
Misvak abdestin sünnetidir. Hadîsi şerîflerde buyuruldu ki:
(Misvak kullanarak kılınan namaz, misvaksız kılınan namazdan 70 kat üstündür.)      [İ. Neccar]
“Cebrail aleyhisselâm, misvak kullanmayı o kadar tavsiye etti ki, misvakın farz olacağından korktum.”              [İbni Mace]
“Ağzınız Kur’ân yoludur, misvakla temizleyin.” [Ebû Nuaym]
“Peygamberlerin beş sünneti: Haya, hilm, hacamat, misvak, güzel koku.”              [Taberani]
“Misvak; ağzı temizler, görmeyi keskinleştirir, diş etlerini güçlendirir, dişleri beyazlaştırır ve çürümeyi önler, hazmı kolaylaştırır, mideye sıhhat verir, balgamı keser, hasenatı artırır. Misvak kullanan, Allahü teâlâyı râzı eder, melekleri sevindirir.” 
[Ebû Nuaym]
Peygamber efendimiz, her zaman yanında ayna, tarak ve misvak taşırdı. Misvağı; dişler sararınca, ağzın kokusu değişince, uykudan uyanınca, namaza kalkınca, eve girince, toplantılara giderken, Kur’ân okumaya başlarken ve bir de abdest alırken kullanmak müstehaptır.