YARIN........................ HIRKA-İ ŞERÎF ZİYÂRETE AÇILIYOR

Peygamber efendimizin bilinen üç hırkası bulunuyor. 
Birinci Hırka-i Seâdet, Yemenli Üveys-i Karnî’ye (Veysel Karânî) “rahmetullahi aleyh”, Peygamberimizin vasiyeti üzerine verilen hırkadır. Peygamberimizin vefâtından 5 yıl sonra Veysel Karânî’ye teslim edilen bu hırka, Veysel Karânî’nin Sıffin Savaşı’nda şehit olması ile kardeşine, ondan da oğluna ve evlâtlarına kaldı. Bu Hırka-i Şerîf, Van civarında İrisân beylerine kadar gelmiş ve bunlardan Şükrullah Efendi, 1618 senesinde, Sultan II. Osman Hâna getirip hediye etmiştir. Sultan Abdülmecid Hân, bu Hırka-i Seâdet için, Fatih’te Hırka-i Şerîf Câmiini yaptırmıştır. Her sene Ramazan-ı şerîfin ilk Cuma gününden itibaren camekân içinde olarak Şükrullah Efendi’nin torunları tarafından halka, her gün 10.00-18.00, Cumartesi-Pazar 9.00-18.00 saatleri arasında ve Kadir Gecesi’nde ise, 04.00’e kadar ziyâret ettirilmektedir. Bu Hırka-i Şerîf, 8 parçadan meydana geliyor. 120 santimetre boyundaki bej renkli hırka, genç develerin boğazlarının altındaki ince tüylerden yapılan yünden örülmüş ve geniş kolludur.
İkinci Hırka-i Seâdet, Eshâb-ı kirâmdan Kâ’b bin Züheyr’e “radıyallahü anh” yazdığı güzel kasidesinden dolayı, Peygamber efendimiz tarafından hırkaları hediye edilmişti. Bu Hırka-i Seâdet, Topkapı Sarayı’nın Kutsal Emanetler bölümünde bulunuyor.
“Üçüncü Hırka-i Seâdet ise, Kaside-i Bürde’nin yazarı büyük şair İmâm-ı Muhammed bin Sa’îd Busayrî radıyallahü anh’a verildi.
Busayrî hazretlerinin, bir ara vücudunun yarısına felç geldi. Bu hâlde iken, Resûlullaha tevessül edip meşhur kasidesini yazdı ve Peygamberimizi rüyâsında görüp okudu. Resûlullah bu kasideyi çok beğendi ve hırkasını sırtına giydirdi. Felçli yerlerini, mübârek eli ile sıvadı. Busayrî hazretleri sabah uyanınca, felçli yerlerinin geçtiğini ve sırtında da Peygamber efendimizin rüyâda verdiği hırkayı gördü.
Bunun için bu kasîdeye, Kasîde-i Bürde denildi. Bu kaside, inanarak ve hâlis niyet edilerek, hastalara okununca iyi oldukları, dertlerden, belâlardan emin oldukları görüldü.                               Kıyâmet ve Âhıret  (S-126)