Duâ, istemek demektir. Aç birisinin iştahı olduğu zaman, yiyecek istemesi gibidir. Resûlullahı "sallallahü aleyhi ve sellem" vesile kılarak, Allahü teâlâya duâ etmek güzel olur. Bunun gibi, evliyâyı ve sâlihleri vesîle ederek duâ etmenin câiz olduğunu hadîs-i şerîfler göstermektedir. Peygamber aleyhisselâm, "Allahümme innî es'elüke bihakkıssâilîne aleyke" yâni, "Yâ Rabbî! Senden isteyip de, verdiğin kimselerin hâtırı için, senden istiyorum!" derdi ve "Böyle duâ ediniz!" buyururdu.

Duâyı abdestli okumak müstehâbdır. Harâm yiyen kimselerin duâsı kabul olmaz. Hamd etmek, namâzda vâcib, hutbede ve her duâdan önce ve yemekden, içmekten sonra sünnettir. Allahü teâlâ, duâ edenleri, O'na boyun bükenleri ve yalvaranları, sızlayanları sever. Duâ etmekle emrolunduk. Böyle yapmak Allahü teâlânın rızâsına sebep olur. Belâların, sıkıntıların gitmesi için duâ etmelidir. Af ve âfiyet için yalvarmalıdır.