Hiçbir zaman, hiçbir sebeple, anaya babaya sert söylemek câiz değildir. Hiç kimse ile münâkaşa etmemeli, çünkü münâkaşa, dostluğu giderir, düşmanlığı da çoğaltır. Annesi babası günâh işleyen kimse, bunlara bir kerre, nasihat eder, kabûl etmezlerse susar. Onlara duâ ve istiğfar eder.

Anaya, babaya, kayınvâlideye ve kayınpedere hürmet ve hizmet edilmesi birinci vazife olmalıdır. Büyüklerin rızâsını, duâsını almaya çalışmalı, bunları büyük kazanç bilmelidir.

Anayı, babayı, akraba ve yakınları ziyâret etmek vâcibdir. Terk etmek günahtır. Hiç olmazsa selâm göndererek, mektup yazarak bu günahtan kurtulmalıdır. Bunun sırası şöyledir; Ana, baba, evlât, dede ve nineler, erkek ve kız kardeşler, amca, hala, dayı ve teyze. Daha sonra; amca, hala, dayı ve teyze çocukları, en sonra da nikah sebebi ile akraba olanlar ve komşulardır.

Bir gemide 3 idam cezası tatbik edilecekti. Yelken direğine takılan idam halatı ilk idamda kopar ve idam mahkumu denize düşerek, yüzer ve kurtulur. İkinci idam da aynı şekilde sonuçlanır.

Sıra üçüncü idam işine gelince, mahkûm son arzusunda şunu ister:
- Ben hiç yüzme bilmem. Ne olur benim asılacağım halatı sağlam takın!