HATIRA - YANMADAN SÖNEN IŞIK

1. Gün: Bugün var olmaya başladım. Henüz annemin haberi yok. Kız olacağım ve çiçekleri çok seveceğim.
15. Gün: Biraz büyüdümse de, bir hareket yapacak kudrette değilim.
20. Gün:Ağzım teşekkül etmeye başladı. Bir yıl sonra gülebileceğim. İlk kelimem “Anne” olacak.
30. Gün: Kollarım ve bacaklarım biçimlenmeye başladı. İki sene sonra, koşarak annemin boynuna sarılacağım.
40. Gün: Parmaklarım çıkmaya başladı. Onlarla annemin yüzünü okşayacağım.
45. Gün: Annemle doktora gittik. Varlığımdan haberdar oldu. “Yoksa beni sevmiyor musun anneciğim? Yakında kollarının arasında olacağım.”
65. Gün: Yüzüm tam olarak biçimlendi. Keşke anneme benzesem. “Beni çok sevecek misin anneciğim?”
70. Gün: Artık çevreme bakabiliyorum. “Sen nasıl bir varlıksın anneciğim? Ah bir görebilsem!..”
80. Gün: Kalbinin sesini duyabiliyorum anneciğim? Sen de benimkini duyabiliyor musun?..
84. Gün: Babamla konuştunuz anneciğim. Ben dünyaya gelmek, kollarında uyumak, yüzüne bakmak istiyorum.
85. Gün: Ah anneciğim!..Niçin yavrunu istemedin? Anneciğim!.. Anneciğim!..

H. Sepwab (Almanya)