Çatlamış dudaklar, solmuş yanakta güller,
Mideler aç ve susuz, ama mutlu gönüller!..
İftarı, sahuruyla, bu ay bir saâdettir,
Ramazanda mü’minin uykusu ibâdettir.

Dudağında tebessüm nur yüzlü ihtiyarın,
Belki bu son iftarı, belki ölüm var yarın.
Dilekler reddolunmaz, öyle bir anki bu an,
İftar vaktine yakın, kabul olunur  duân...                             

Ahmet Mahir Pekşen