ŞİİR - AZERBAYCAN MEKTUBU
Yaprağını döktü gonca güllerim, | |
Ağıt söyler, türkü diyen dillerim | |
Menim, menim tam bin yıllık illerim, | |
Şimdi melül, mahzûn, şimdi mâtem var, | |
Gönlüm kırık, evim-barkım târumâr. |
|
Gardaşımsın, yaralıyım sar beni, | |
Kafkaslarda çarpışırken gör beni, | |
Hiç olmazsa selâm yolla, sor beni, | |
Yalnız koyma, gür sesini duyayım, | |
Korkun kimden, hür sesini duyayım. |
|
Gülümserken gepgencecik şehîdim, | |
Yitirmedim, yarınlarda ümidim, | |
Bu mor dağlar, bu gökyüzü şâhidim, | |
Zâlimleri akan kanım boğacak! | |
Ve güneşler gözlerimden doğacak! | |
Servet Yüksel |
SOHBET - ARKADAŞLIK
Arkadaşlar ve dostlarla daima iyi geçinmelidir. Onlara lüzûmsuz teklîflerde bulunup yük olmamalıdır. Mümkün mertebe, ihtiyacını gizleyerek onlardan mal ve mevki istememelidir. Fazla hürmet ve lüzumsuz hizmetlerle ağırlık vermemelidir. arkadaş ve dostları kendinden daima üstün görmelidir.
Cüneyd-i Bağdadî hazretleri buyurdu ki: "İki Arkadaştan birinin, diğerinden çekinmesi, mutlaka birinin kusurundandır." En iyi arkadaş, sıkıntılı anda arkadaşına yardım eden ve yük olmayan kimsedir. Eziyetlerimize katlanacak değil, eziyetlerine katlanacağımız arkadaş aramalıyız.
Erkek : Muzaffer - Kız : Rabia - Yemek : Ispanak Çorbası , Izgara Köfte, Salata