MENKIBE - GAZNELİ MAHMUT

Gaznelî Devleti’nin sultanı Mahmûd Han’a şikâyete gelen bir kadın şöyle dedi: “Sultanım! Kocam şehîd oldu. Ben kızımla birlikte yaşıyorum. Birkaç gündür bir adam evimize girmek istiyor. Bu ırz düşmanından bizi kurtarmanızı istiyoruz.”

Adaletli sultan, bu adamı tarif ettirdi. Tarifin kendi oğluna benzediğini öğrenince bu işi kendisi halletmek istedi. Kadına tenbih etti. Bu gece evinizi ben bekleyeceğim. Kapınızı açık bırakın ve ışığınızı söndürün. Akşam olunca sultan, dediği gibi yaptı ve bu ırz düşmanını beklemeğe başladı. Biraz sonra adam kapıdan girer girmez kılıçla boynunu vurdu. Işıkları yaktırdı. O anda da secdeye kapanıp şükretti. Niçin böyle yaptığı sorulunca dedi ki:

Tarif edilen bu kişiyi kendi oğlum zannetmiştim. Işıkları söndürdüm ki, babalık hislerim galip gelir de oğlumsa öldüremem. Bu kimsenin, oğlum olmadığını öğrenince secde edip Cenâb-ı Hakka şükrettim.