ŞİİR - YUNUS EMRE'DEN İNCİLER
Mal sahibi, mülk sahibi, |
|
Hani bunun ilk sahibi. |
|
Mal da yalan, mülk de yalan, |
|
Var biraz da sen oyalan. |
|
* * * |
|
İlim, ilim bilmektir, |
|
İlim kendin bilmektir. |
|
Sen kendini bilmezsen, |
|
Bu nice okumaktır. |
|
* * * |
|
Bir garip ölmüş diyeler, |
|
Üç günden sonra duyalar, |
|
Soğuk su ile yuyalar, |
|
Şöyle garip bencileyin. |
|
* * * |
|
Gâh eserim yeller gibi, |
|
Gâh tozarım yollar gibi, |
|
Gâh akarım seller gibi, |
|
Gel, gör beni aşk neyledi? |
|
* * * |
Ne varlığa sevinirim, |
|
Ne yokluğa yerinirim, |
|
Aşkın ile avunurum, |
|
Bana, seni gerek seni! |
|
Şol Cennet’in ırmakları, |
|
Akar Allah deyû deyû. |
|
Çıkmış İslâm bülbülleri, |
|
Öter, Allah deyû deyû |
|
* * * |
|
Dağlar ile taşlar ile , |
|
Çağırayım Mevlâm seni. |
|
Seherlerde kuşlar ile, |
|
Çağırayım Mevlâm seni. |
|
* * * |
|
Gökyüzünde Îsâ ile, |
|
Tur Dağı’nda Mûsâ ile, |
|
Elindeki Âsâ ile, |
|
Çağırayım Mevlâm seni. |
|
* * * |
|
|
Geldi geçti ömrüm benim, |
|
Şol yel esip geçmiş gibi. |
|
Hele bana şöyle gelir, |
|
Şol göz yumup açmış gibi. |
|
* * * |
|
Taştın yine deli gönül, |
|
Sular gibi çağlar mısın? |
|
Aktın yine kanlı yaşım, |
|
Yollarımı bağlar mısın? |
|
Araya araya bulsam izini, |
|
İzinin tozuna sürsem yüzümü. |
|
Hak nasip eylese görsem yüzünü, |
|
Yâ Muhammed! Canım arzular seni. |
|
* * * |
|
Anasından doğup dünyaya geldi, |
|
Melekler altına kanadın serdi, |
|
Resûl’ün hırkasın tâcını, giydi, |
|
Yemen illerinde Veysel Karâni! |
|
* * * |
|
|
Yanlarıma kona elim, |
|
Söz söylemez ola dilim, |
|
Karşıma gele amelim, |
|
N'ettim ise görem bir gün. |
|
* * * |
|
Selâ verile kastımıza, |
|
Gider olduk dostumuza, |
|
Nemaz için üstümüze, |
|
Duranlara selâm olsun. |
|
* * * |
|
Ana rahminden geldik pazara, |
|
Bir kefen aldık, döndük mezara. |
|
* * * |
|
Ete kemiğe büründüm, |
|
“Yunus” diye göründüm. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Erkek : Cüneyt - Kız : Mübeccel - Yemek : Etli Türlü, Barbunya, İrmik Helvası