Yırtıcı kuşlar, yavrularına hiçbir zarar vermeden uzak yerlere götürürler.

Yarasalar emin yer bulana kadar 2-3 gün yavrularını sırtlarında taşırlar. Aksilokop yumurtladıktan hemen sonra ölür. Yavrusunu hiç göremez buna rağmen yumurtadan çıkacak yavrusuna gösterdiği ihtimam dikkate şâyandır. Yavrusu bir sene gıdasını temin etmeğe muktedir değildir. Bundan dolayı anne, bir ağaç parçasında uzunca bir oyuk meydana getirir. Çiçek yapraklarını ve bazı yumuşak dalları buraya doldurmaya başlar ve oraya bir yumurta bırakır. Buraya bıraktığı yiyecekler bu yavruya tam bir sene yeter.

Eşek arısı toprakta kazdığı çukura yumurtasını bırakmadan evvel avladığı hayvanları da yumurtanın yanına bırakır. Sonra üstünü örter.

Yapılan bir araştırmada bir serçenin yeni çıkmış yavrusu için günde 1217 kere gıda aramak için sefer yaptığı tesbit edilmiştir.

Yavrularının kaybolması üzerine hayvanlardaki hüzün, insanlardan daha çok olduğu tahmin edilmektedir.At, yavrusu öldüğünde acı acı kişner, gözlerinden yaşlar akar, cesedinin başına kimseyi yaklaştırmaz. Gömdükten sonra başında bekler. Yemeden içmeden kesilir. Bazılarında bu hüzün-keder ölümle neticelenir.