Emevî hükümdarı Halife Ömer bin Abdülazîz hazretlerinin adâletli idâresini çekemiyenler, hizmetçisi vasıtasıyla ona zehir içirdiler. Hemen bir doktor çağrıldı. Muayeneden sonra doktor dedi ki:

- Bu zehirlenmiştir. Bunun hayatı, yâni yaşıyacağı hakkında ben teminat veremem. Ömer bin Abdülazîz hazretleri gözlerini açıp buyurdu ki:

- Yalnız bana değil, şu çevremdekilerin yaşayacaklarına da sakın teminat verme! Biraz sonra kelime-i tevhîd söyleyerek vefât etti.

Gece yarısı, sokaktan büyük bir gürültü gelir. Bu gürültüye uyanan Nasreddin Hoca, “Bu saatta bu ne gürültü?” diye yorganı sırtına alıp dışarı çıkar. Evin önünde kavga eden birtakım adamların arasına karışır. Az sonra kavga durur. Herkes evine çekilir. Hoca da döner. Bir de bakar ki, sırtındaki yorgan yok! Kargaşalıkta açıkgözün biri yorganı yürütmesin mi?

- Hoca’nın eve döndüğünü gören hanımı seslenir: - Öğrendin mi neymiş kavga?

- Öğrendim hatun, öğrendim. Kavga yalnızca bizim yorgan içinmiş, "Yorgan gitti, kavga bitti!"