MANZUM MENKIBE - SÜLEYMAN ALEYHİSSELÂM
Kudüs yakınlarında, Gazze şehrinde doğan, |
|
Bir peygamber idi ki, sultan oldu sonradan.
|
|
O, Benî İsrâil’e peygamber gönderildi |
|
Ve Mescid-i Aksâ’yı, ilk O binâ eyledi.
|
|
Ta babası Davud’un, sultanlık zamanında, |
|
İki kadın, birer de, oğulları yanında,
|
|
Giderken, bir kurt gelip, büyük olan kadının, |
|
Oğlunu yanlarından, alıp kaçtı ansızın.
|
|
Geri kalan çocuğu, paylaşamıyorlardı, |
|
İkisi de “Bu benim oğlumdur” diyorlardı.
|
|
Dâvud Nebî onları, sorup dinlediğinde, |
|
Çocuk, büyük kadının, bulunurdu elinde |
|
|
Küçük kadın bir şâhit, gösteremeyince de, |
|
Büyük kadın lehine, hükmetti netîcede.
|
|
Henüz çocuk yaştaydı, dinledi O da yine, |
|
Süleyman vâkıf oldu, işin hakîkatine.
|
|
Dedi: (Bana bir bıçak, getirin de bakayım, |
|
İkisi arasında, bunu paylaştırayım.)
|
|
O böyle söyleyince, küçüğü etti feryât, |
|
Dedi ki: (Ben dâvâmdan, ediyorum ferâgat)
|
|
Küçük kadın böylece, edince feryât, figân, |
|
Bu kadının lehine, hüküm verdi o zaman. |
|
|
Erkek : Timur - Kız : Şahika - Yemek : Pirinç çorbası, Türlü güveç, Cacık, Üzüm