Hıristiyan memleketlerinde kadının durumu içler acısıdır. Kadınlar, kendileri perişan oldukları gibi, açık-saçık dolaştıkları için, erkekleri de fuhuşa sürüklemekte, onları da perişan etmektedirler.

Avrupa’da kadın, evinde, çocukları ile uğraşırken, yemeğini hazırlarken, çamaşırını yıkarken, evini temizlerken; erkeği, sokakta veya işyerinde, hoşuna giden açık, ahlâksız kadınlarla zevk, sefâ yapmaktadır. Akşam evine düşünceli ve yıpranmış olarak gelmektedir. Gündüz, çeşit çeşit kadınlarla görüştüğü için, zamanında severek, beğenerek aldığı hanımının yüzüne bakmamaktadır.

Hanımı, kocasından ilgi, neş’e beklerken, ondan aksine davranışlar görmektedir. Bu durum, kadının zamanla sinirlerinin zayıflamasına, asabî buhranlar geçirmesine sebep olmaktadır. Erkeklerin sokakta görüştükleri kadınların durumuna gelince, onu kirli bir çamaşır gibi bırakmaktadır. O da bir başkası ile anlaşmaktadır. Bu arada meydana gelen çocuklar sokakta kalmakta, ana-baba sevgisinden mahrûm olarak, ahlâksız  olarak yetişmektedirler.       

(Devamı yarın)

Çocukta herhangi bir şeyi toplamak, bunun koleksiyonunu yapmak isteği baş­lamışsa o artık koleksiyonunu temiz tutmaya, iyi korumaya, bunu gerektiği nitelikte düzenlemeye kendisini mecbur görür. Koleksiyonuna verdiği çeki-düzen zamanla bütün işleri için kendisine yardımcı olur. İleride iş hayatında, aile hayatında ciddi, başarılı, düzenli kalmanın anahtarını elde etmiş olur.