Emevî hükümdarı Halîfe Ömer bin Abdülaziz devletin bütün imkânları elinde iken çok sâde bir hayat yaşadı. Bir gece veziri kapıyı çaldı, dedi ki: - Mühim bir meseleyi görüşmeye geldim.

- Seni şimdi içeri alamam. Çünkü evimde bir kandil yanıyor. O da ailemle bir­likte olduğumuz odadadır. - Emir verin hazineden bir kandil daha getireyim.

Ömer bin Abdülaziz bir kâğıda ertesi günkü alacağına karşılık, bir kandil vermesi için bir ka­ğıt imzaladı. Fakat hazine memuru, vezire bu kandili vermedi. Dedi ki: - Git, Halîfe Ömer’den yarın da yaşayacağına dair bir imzalı kâğıt getir.

Vezir baktı ki, iş olmuyor. Gidip evindeki kandili getirip, Halife ile mühim mese­leyi görüşüp halletti.