Allahü teâlâya âsî olmak iki türlüdür:
  1- Allahü teâlânın emirlerini, yânî farzları yapmamaktır. Farzları, vazîfe kabûl etmeyenler kâfir olur. Vazîfe bilip, tembellikle yapmayanlar, yânî kazâ etmek, ödemek fikrinde olanlar, Hanefî mezhebinde, kâfir olmaz. Fakat en büyük günahı işlemiş olur.
  2- Hak teâlânın men ettiğini, yânî haramları yapmaktır. Haramdan kaçmayı vazîfe bildiği hâlde, nefsine uyarak yapan ve sonra üzülenler kâfir olmaz. Haram işleyen Müslümanlara (fâsık), âsî denir. Haram işlemeyenlere (sâlih), müttekî denir.

  Fransız polisi iki yabancıyı tutuklayıp birine sorar:
  – Söyle bakalım nerede oturuyorsun?
  – Hiçbir yerde oturmuyorum.
  Ötekine dönüp sorar:
  – Sen nerede oturuyorsun?
  – Ben de onun komşusuyum.