Şâirlerden biri, yeni yazdığı bir şiiri, Pâdişaha takdim etmek üzere huzûra kabul edilir. Pâdişah o kadar zekidir ki, okunan bir şeyi ezberlemekte, birinci vezir 2 defâ okunanı, ikinci vezir de 3 defâ okunanı ezberleyebilmektedir.
  Şâir şiirini okuyunca, Pâdişahın çok hoşuna gider ve bir latîfe yapmak ister. Der ki:
  - Burada herkes bu şiiri zâten bilirdi.
  Şâir şaşırıp arzeder:
  - Pâdişahım, affedersiniz. Bu şiiri yeni yazdım ve ilk defâ burada, yâni huzûrunuzda okudum.
  - Sen benim sözüme inanmadın gâlibâ. Bak şimdi ben okuyorum dikkatle dinle!
  Pâdişah şiiri okur ve şâirin çok fazla şaşırdığını görünce, iki defâ dinlediği için ezberleyen birinci vezire dönüp der ki:
  - Şâirimiz iyice tatmin olsun, bir de şiiri sen oku bakalım!
  Şâirin şaşkınlığı iyice artar. Birşeyler söylemek için kekeler. Pâdişah iyice şaşırtmak için ikinci vezîre dönüp der ki:
  - Bir de sen oku da, şâir dostumuz iyice kanaat getirsin artık.
  O da yanlışsız okur. Şâir ne diyeceğini şaşırmış vaziyette iken, Pâdişah imdâdına yetişir. Durumu anlatır ve çeşitli hediyeler vererek uğurlar.
  Şâir de anlar ki; devletimizin başında hakîkaten seçilmiş insanlar var.

  Meyveleri elbetteki taze olarak değerlendirmek çok faydalıdır. Bu yüzden meyveleri mevsiminde alıp komposto, reçel veya marmelâtlarını mümkünse evde yaparak tüketmek gerekmektedir.
  Son yıllarda özel derin dondurucu dolaplar ile tâze meyve ve sebzeleri muhâfaza etmekte olanlarımız da vardır.