"Türkler birbirlerine karşı mükemmel bir muâşeret usulünün bütün kâidelerine riâyet ederler. Karşılaştıkları zaman selâmlaşırlar. Birbirlerini muhteşem ünvanlarla tebcil ederek rütbeleriyle mevki'lerine göre Paşa, Ağa, Bey ve Sultan... gibi lâkaplarıyle hitap ederler.

Hıristiyanlara karşı huşûnet ve azâmetle muâmele ettikleri ve en aşağı tabakalarına mensûb olan en sefil işçileri bile Hıristiyanların en mu'teber şahsiyetlerine zerre kadar i'tibâr etmedikleri için, bâzı müellifler Türkleri kaba ve nezâketsiz göstermişlerdir. Hâlbuki onların bu kabalıkları muâşeret kâidelerini bilmemelerine değil, dinlerinin Hıristiyanlara karşı telkin ettiği nefret hissine atfedilmelidir. Hakîkatte ise Türkler rütbelerine, mevkilerine veyâhut şahsî meziyetlerine karşı gösterilmesi lâzım gelen hürmet ve riâyeti tamâmiyle müdriktirler ve eğer icap ederse ona göre muâmele edilmesini isterler; hattâ bu takayyüd ve i'tinâlarını gülünçlük ve küçüklük derecelerine bile vardırırlar: Onlara hoş görünmek için, hitap edilen kimsenin rütbe ve mevkisi ile mütenâsip derecesinden fazla hulûskârlığa kaçmaktan büyük bir dikkat ve i'tinâ ile ictinâb etmelidir; Türklerin nazarında tevâzuun fazlası dalkavukluk ve hürmetle riâyet hususunda en ehemmiyetsiz ihmâlkârlık da büyük bir kusur addedilir".

Fransız müellifi Avukat Guer