İlk insanlar, İslâm dînine inanmayanların uydurduğu, filmlerde görüldüğü gibi, ilimsiz, fensiz, görgüsüz, çıplak, vahşî kimseler değildi. Evet bugün, Asya, Afrika çöllerinde ve Amerika ormanlarında vahşîler yaşadığı gibi, ilk çağda da bilgisiz, basit yaşayanlar vardı. Fakat, bundan dolayı, ne bugünkü, ne de ilk insanların hepsi için vahşîdir denilemez.

Âdem aleyhisselâm ve O'na îmân edenler şehirlerde yaşardı. Okuma-yazma bilirlerdi. Demircilik, iplik yapmak, kumaş dokumak, çiftçilik, ekmek yapmak.. gibi sanatları vardı.

Allahü teâlâ, Âdem aleyhisselâma 10 suhuf gönderdi. Bu suhuflarda; îmân edilecek şeyler, çeşitli dillerde lügatler, hergün bir vakit namaz kılmak, gusül abdesti almak, oruç tutmak, leş, kan, domuz yememek, birçok sanatlar, tıb, ilâçlar, hesap, hendese [geometri]... gibi şeyler bildirilmişti.

Âdem aleyhisselâm zamanında altın para dahi basılmış, maden ocakları işletilip âletler yapılmıştı. Nûh aleyhisselâmın gemisinin, ateş yanarak, kazanı kaynayarak hareket ettiğini, Kur'ân-ı kerîm açıkça bildiriyor.

Avcının biri ormanda, aslanı nasıl avladığını anlatır:
"Sormayın azizim. Bir de baktım, karşımda bir aslan. Tüfeğimi doğrulttum... Gümm!.. Ve aslan yerde."
Dinleyenlerden biri sorar!
- Peki hiç korkmadın mı?
- Korkar mıyım hiç? İnanmazlar diye kuyruğunu da kesip getirdim.
- Yelesini niye, getirmedin?
- Onu da düşündüm. Fakat başını bulamadım ki...