Su kıtlığının, dünyanın önemli bir meselesi hâline geleceği; dünyanın bellibaşlı yayın organları ve bilim adamları tarafından sık sık dile getiriliyor.

BM tarafından 1998 yılı içinde hazırlanan ''Su'' konulu raporda, 1950'lerde nüfusu 20 milyondan az sâdece 12 ülkenin yaşadığı ve 1990'larda toplam nüfusu 300 milyon olan 26 ülkeyi etkileyen su kıtlığı problemi ile 2050 yılında 10 milyar nüfusa sâhip 65 ülkenin karşı karşıya kalacağı kaydedildi.

Sanayi devrimi, şehirleşme ve entansif tarımın yaygınlaşması su kirliliğini hızlandırıyor. Su kalitesi bozuluyor, çevre problemleri artıyor ve kullanılabilir su miktarı kirlenme yoluyla daha da azalıyor. Bu durum, özellikle kalkınmakta olan ülkelerde tehlikeli boyutlara ulaşmakta ve insan ölümlerine yol açmaktadır.

Su tüketimindeki artış, kaynakların yenilenememesi, kirlenme, nüfus artışı, sanayileşme ve çevre tahribâtı gibi insanlığı tehdit eden konuların dünya gündeminin birinci sırasında yer aldığı görülmektedir.

BM raporunda, gelişmekte olan ülkelerde, içilebilir suyun %50'sinin israf yahut su sistemlerindeki sızmalar yüzünden boşa gittiğinin belirlendiği de kaydedilmektedir.

Dünyanın 3/4'ü sularla kaplı olmasına rağmen, mevcut su kaynaklarının sâdece %2.6'sı tatlı su
kaynağı özelliğini taşıyor. Dünyadaki tatlı su kaynaklarının %20'si tek bir yerde, Sibirya'daki Baykal Gölünde. Günümüzde, 1.3 milyar insanın içme suyu, 1.7 milyar insanın ise temizlik için kullanabileceği suyu yok.

  Yeni gelin, halasından gelen hediye su bardağını kocasına göstererek der ki:
  – Bak halam göndermiş.
  – Gümüşe benziyor gibi.
  – Zannetmem. Ben gümüşten anlamam ama, halamı iyi bilirim.
  – Nasıl birisidir?
  – Gümüş gönderecek birisi değil...