ŞİİR - KARAMAN'IN KOYUNU

Eloğlunu bilmezsin o ne hinoğlu hindir,
Pamuk gibi görünür granitten çetindir,
Arkadan kuyu kazar, dibi yoktur derindir,
Açılma el oğluna, anlamadan soyunu,
Karaman'ın koyunu, sonra çıkar oyunu.

Senin aybını arar ahbâbın, bir iş gibi,
Arkanda dolaşırlar, sanki müfettiş gibi,
Bırakırlar ortada seni bir İbiş gibi,
Öğretirler dünyanın körfezini koyunu,
Karaman'ın koyunu, sonra çıkar oyunu.

Doğruyu görsen de sen ulu orta anlatma!
Bağır, çağır, nâra at, fakat sakın taş atma!
Elini uzat amma, boynunu hiç uzatma!
Ölçüsün alırsın ha, uzatırsan boynunu,
Karaman'ın koyunu, sonra çıkar oyunu.

Ne tilkiye eğri bak, ne de kurtlarla barış,
Ne etlisinden bahset, ne de sütlüye karış,
Ağzın açık koyarlar, sonra seni bir karış,
Nene gerek, elin üç keçisi, beş koyunu,
Karaman'ın koyunu sonra çıkar oyunu.

Rahmi Karatay

DÜNKÜ CEVAP

Karşısındakilerin ikisi de siyah giyerse, kendi şapkasının kırmızı olduğunu anlayabilir

Erkek : Abidin - Kız : Azize - Yemek : Tavuk suyu çorba, Etli mercimek, Makarna