Arap hükümdarlarından birine Leylâ ile Mecnûn'un hikâyesini anlattılar. "Bunca fazîletine, belâgatine rağmen çöllere dalmış, irâdesinin dizginini elinden kaptırmış!.." diye Mecnûn'un perişanlığını sayıp döktüler.
      Hükümdar, Mecnûn'u huzûruna getirtip dedi ki:
      "İnsanlık şerefinde ne kusûr gördün de hayvan tabiatına girip insanca yaşamayı terkettin?"
      Mecnûn inleyerek cevap verdi: 
      - Nice gerçek dostlarım, Leylâ'yı sevdim diye beni kınadılar. Ama onu bir gün görmüş olsalar, bana hak verirlerdi.
      Hükümdarın gönlüne Leylâ'yı görme arzûsu geldi. Bunca fitneye sebep olan güzelliği bilmek istiyordu. Kızı bulmalarını emretti. 
      Adamları, Arap kabîlelerini dolaştılar. Leylâ'yı getirip hükümdarın karşısında durdurdular.
      Pâdişah onun şekline baktı. Kara yağız, zayıf endamlı bir kızdı. Leylâ, gözüne hakîr göründü. Kayda değer bir güzelliği yoktu. Mecnûn, hükümdarın gönlünden geçenleri anladı. Dedi ki: 
      - Pâdişahım, Leylâ'ya Mecnûn'un gözü ile bakmalısın ki, ancak o zaman eşsiz güzelliğini farkedersin. Sâdi Şirâzi (Bostan ve Gülistan)

     DÜNKÜ CEVAP: 8 balık yemiştir.