SOHBET - ÎMÂN VE ALÂMETİ

Îmân, Âmentü’de bildirilen 6 esasa inanmaktır.

Hadîs-i şerîfte buyuruldu ki:

“Îmân, Allaha, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine, âhıret gününe, ölüme ve öldükten sonra dirilmeye, Cennete, Cehenneme, hesâba, mîzâna, kadere, hayrın ve şerrin Allahtan olduğuna inanmaktır.”

Bunları kalb ile tasdik etmek şarttır. Îmânın kuvvetli olmasının alâmetleri çoktur. Bu husustaki hadîs-i şerîflerden birkaçı şöyledir:

“İyilik edince sevinen, günah işleyince üzülen îmânlı demektir.”

“Kalbde îmânı olan Allahü teâlâyı sever.”

“Îmân çıplaktır. Elbisesi takvâ, süsü hayâ, sermâyesi fıkıh, meyvesi ameldir.”

“Îmân, namaz demektir. Kim namaz için kalbini hazırlar ve namazı itinâ ile, vaktine [diğer farzlarına] ve sünnetine riâyet ederek kılarsa, o mümindir.”

“Müminlerin îmân bakımından en kuvvetli olanı, güzel ahlâka sahip olanıdır. Yanlarına herkes kolayca yaklaşır, geleni gideni çok olur. Herkesle iyi geçinir. Kim etrafı ile iyi geçinemiyorsa, onda hayır yoktur.”

“Kişinin nerede olursa olsun, Allahı unutmaması, îmânının kuvvetli olduğunu gösterir.”

“Şu üç şey kimde bulunursa, îmânın tadını bulur: Allah ve Resûlünü herşeyden çok seviyorsa, bir kimseyi yalnız Allah rızâsı için seviyorsa, küfre düşmekten, ateşe düşmek kadar korkuyorsa.”

“Îmândan olan üç şey: Darlıkta infak etmek “Hayra harcamak”, rastladığı Müslümana selâm vermek ve kendi aleyhine de olsa adâletli davranmak.”

“Kötüleyen, lânet eden, fuhuş sözü söyleyen ve hayâsı az olan kimse, mümin-i kâmil, [Yani îmânı kuvvetli] değildir.”

“Beni, evlâdından, ana-babasından ve bütün insanlardan daha fazla sevmeyen, îmân etmiş olmaz.”