Dinimizin kıymet verdiği mübârek üç aylardan Recep ayı tevbe, hürmet ve ibâdet; Şaban muhabbet ve hizmet; Ramazan ise yakınlık ve nimet ayıdır. Allahü teâlâ, Şaban ayını, Peygamberimize “sallallahü aleyhi ve sellem” mahsus kılmıştır. Hadîs-i şerîflerde buyuruldu ki:

“Şaban-ı şerîf, benim kendime mahsus bir aydır. Hak teâlâ hazretleri Arş-ı âlânın meleklerine azamet-i şâniyle buyurur ki:

Ey benim meleklerim, gördünüz mü? Benim kullarım, sevgilimin ayına tâzim ve hürmet ediyorlar. İzzetim, celâlim hakkı için ben de kullarımı af ve mağfiretime nail eyledim.”

“Her kim, Şaban-ı şerîfte üç gün oruç tutarsa, Hak teâlâ, Cennet-i âlâda ona bir yer hazırlar.”

Şaban ayının son günleri gökte hilâli aramak da ibâdettir. Çünkü, oruca Ramazan hilâlini görmekle başlanır. Şaban-ı şerîf, hayırların çoğaldığı, bereketlerin indiği, hataların terk edildiği, günahların örtüldüğü bir aydır. Bu ayda Peygamber efendimize çok salevât-ı şerîfe okumalıdır.

I. Cihan Harbi’nin kaybından ve İstanbul’un işgalinden sonra, Anadolu’da mukavemet hareketleri başladı. Mustafa Kemâl Paşa, beraberindeki heyetle ordu müfettişi vazifesi ile Anadolu’ya gönderildi. İstanbul’dan ayrılarak, 19 Mayıs 1919’da Samsun’a çıktı. 28 Mayıs’ta Havza’ya geldi. Burada üst kademede bulunanlara ve bütün komutanlara gizli bir genelge yayınlayarak işgal karşısında Türk Milletini bütünleşmeye çağırdı. Buradan Amasya’ya geçti. 21-22 Haziran gecesi Amasya Tamîmi ile Türk Milletini birlik ve bütünlüğe davet etti. 23 Temmuz’da Erzurum ve 4 Eylül’de Sivas Kongrelerine katıldı. Böylece Anadolu’da İstiklâl hareketleri başladı.19 Mayıs günü, 20.6.1938 tarih ve 3466 sayılı kanunla Gençlik ve Spor Bayramı olarak kabul edildi. 1981 yılında ise, çıkarılan yeni bir kanunla ismi, Atatürk’ü Anma, Gençlik ve Spor Bayramı olarak değiştirildi.