MANZUM ŞİİR - HÜSEYİN HİLMİ IŞIK
Erzincan'da, "Askeri Lise"de iken bu zât, | Cahildim, toydum henüz, sıkılmıştı çok canım, | |||||||||||
Birinci sınıftayken, "Hocam"dı benim bizzat. | Tam yüzüğü atıp da, nişanı bozacaktım. | |||||||||||
"Onbeş yaşım"da iken rastladım kendisine, | O gün de yine Hocam yetişerek imdada, | |||||||||||
Zira o geliyordu bize "Kimya dersi"ne. | Kısa bir nasihatta bulundular o anda. | |||||||||||
Çok öğretmen görmüştüm, ama o farklı idi, | Dediler ki: (Kardeşim, sizin seadetiniz, | |||||||||||
Öğretmenden de öte, "Müşfik baba" gibiydi. | Bil ki, şimdiden başlar, aman dikkat ediniz. | |||||||||||
Biz bütün talebeler, onu çok seviyorduk, | "Hanım"ınıza karşı olun kibar ve nazik, | |||||||||||
Çünkü ondan, çok güzel şeyler öğreniyorduk. | Ağzınızdan çıkanı, kulağınız duysun ilk. | |||||||||||
Liseden sonra dahi, aradım, onu buldum, | Kalp, "Sırça sarayı"na benzer ki, kırılsa bir, | |||||||||||
Hatta kendilerine çok yakın "Komşu" oldum. | Artık hiç yapılamaz ve kolay olmaz tamir. | |||||||||||
Bir ara fakültede okurken İstanbul'da, | Annen baban misafir, bugün var, yarın yoklar, | |||||||||||
Gariptik, elimize geçmezdi para pul da. | Sen "Hanım"la birlikte yaşarsın uzun yıllar.) | |||||||||||
Muttali olduğundan Hocam bu hâlimize, | Bu, bir iki cümlelik bir nasihattı, fakat, | |||||||||||
"Yemek" gönderiyordu evinden sık sık bize. | Bahşetti ömür boyu bana "Mutlu bir hayat." | |||||||||||
Her ne zaman girseydim bir sıkıntı ve derde, | "Derdi ki: (Uzak durun fitneden, bölünmekten, | |||||||||||
Onların yardımıyla çıkardım selamete. | Zira daha günahtır bu, "Adam öldürmek"ten. | |||||||||||
Hele "Nişanlı"ydık ki, kız tarafıyla, birden, | Ne suç işler, ne günah hakiki bir Müslüman, | |||||||||||
Aramıza soğukluk girdi bir "Hiç" yüzünden. | Kanuna karşı gelmez, devlete etmez isyan.) | |||||||||||
DÜNKÜ CEVAP
915 x 64 = 58560 ve 732 x 80 = 58560
Erkek : Fikret - Kız : Ferhunde - Yemek : Mercimek çorbası, Güveç, Şehriyeli pilav, Cacık