ŞİİR................................ DOĞRU ÎMAN

Doğru olan itikâdı, ister isen kardeşim,
Gece gündüz, bu kitabı oku hem de, pek candan!
    Ruhuna rahmet eylesin, Hak, Ebû Hanîfe’nin,
    Kur’ân yolunu gösterdi, bize o yüce Nu’mân.
Dünyaya gönül bağlama, akar ömür su gibi,
İslâmiyete uyan kimse, her dem olur şâdümân.
    Önce ilmihâli öğren, çocuğuna da öğret!
    Din bilgisi öğrenmezsen, olursun sonra pişman!
Düşmanlarımız sinsice, nasıl saldırıyor bak,
Sen de dini yaymak için, çalış kaybetme zaman!
    Dinsizler hep yalanla, gençleri aldatıyor,
    İslâmı yok edecekler, artık gafletden uyan!
Müslümanlar da şaşırmış, tuzağa düşmüş çoğu,
(Ehl-i kıble) sözde hepsi, ayrılmışlar hak yoldan.
    İlm-i hâli öğrenmeyen, kendini koruyamaz.
    Kâfir veya sapık olur, (Ehl-i sünnet) olmayan!
Doğru olan bilgileri, yayanlara yardım et!
Cihat sevabını kazan, olsun bunda mal revan.
    Resûlullah hiç durdu mu. Eshâbı uyudu mu?
    Dini yaymak için hepsi, olmuştu bir kahraman!
Çalış boş durma sen dahi, din düşmanı pek kavi,
İçten dıştan ezecekler, gidecek, dinle îman.
    Eshâba çirkin söyleme, hepsinin kadrini bil,
    Birbirini severlerdi, buna şahiddir Kur’ân!
En üstün Ebû Bekr’dir, Ömer, Osman, Ali hem,
Muâviye’yi de çok sev, odur Kur’ân’ı yazan!
    Rabbimiz cism değildir, zamanı, mekanı yok,
    Maddeye hulûl eylemez, böyle olmalı îman!
Mahlûka muhtaç değildir, ortağı, benzeri yok,
Herşeyi O’dur yaratan, hem de varlıkda tutan.
    İyi, kötü, îman, küfr, madde, kuvvet, enerji,
    Hepsini O var ediyor, yaratamaz hiç insan!
Herkese akl, irâde verdi, hem yol gösterdi,
Kim iyilik diler ise, yaratır hemen Rahmân.
    Önce, itikadı düzelt, emri, yasağı gözet!
    Se’âdete kavuşamaz, İslâmiyetten ayrılan!
Ta önceden âdet oldu, kim ekerse o biçer,
Pek aldandı, ziyan etti, ekmeden buğday uman!
    Yetmişüç fırkadan ancak (Ehl-i sünnet) kurtulan,
    Resûlullahın yolunu onlardır bize sunan!

Tam İlmihâl - Seâdet-i Ebediyye