MAKALE....................... MEDENÎ AVRUPA (!)

Fransa’nın güneyinde, Nîmes (Nim) şehrine yakın Vissou (Visu) adlı küçük bir kasabada yaşayan bir inşaat işçisi. Hikâyeleri 2000 yılında Fransa’ya giden Kıyasettin’in 2006 yılında çocuklarını ve eşi Hülya’yı Fransa’ya aldırmasıyla başlıyor. Tam 5 çocukları vardır. En küçüğü 1,5, en büyüğü de 14 yaşında. Oturdukları apartmanda bu kasabanın ileri gelenleri ikâmet etmektedir. Aile son yıllarda çocuklarının okulda yaşadıklarından dolayı ne yapacaklarını bilemez bir hâldedir, çünkü okulun güvenlik görevlileri çocuklarını sürekli olarak dövmektedir. Bu kıskaç devam ederken apartmanda yaşayan komşuları kapılarına gelip; “Çocuklar gürültü yapıyor.” derler. Anne; “Çocuktur, normal ve olağan sesler, aşırı bir şey yok!” demeye çalışır ama derdini anlatamaz bir türlü.
Komşularının yazılı şikâyeti üzerine konu Sosyal Hizmetler Kurumu’na intikal ettirilir. Ailenin çocuklara bakamadığı kanaatiyle aileyi eğitip denetlemek üzere 2 sosyal hizmet kurumu memuru görevlendirilir. 2 görevli 7 ayın sonunda Anne ve Baba’nın çocuklarla ilişkisine olumlu rapor verir. Son kararı verecek olan mahkemenin hâkimi Hülya hanıma; “Başını açıp modern bir kadın ol! Fransızcayı ana lisanın gibi konuş! Yoksa çocuklarını alacağım!” der ve anne babanın 15 günlüğüne bir psikiyatrik denetimden geçmesini ister. Çocuklar ise 15 günlüğüne “koruma” altına alınır. Psikologlar yine olumlu rapor yazar ama Hâkim yine de çocukları vermez. Hülya hanım, geçen Nisan ayında kendisinden koparılan çocuklarını ancak 4 ay sonra görebilme imkânına kavuşur. Hülya hanım çocuklarından Selvi’nin omzunda izi hiç geçmeyecek yara olduğunu, diğer kızının dizlerinin yara bere içinde kaldığını, en acısı ve dehşetli olanı ise minicik Yakup’un elle tacize uğradığını anlattı. Anlattığı diğer korkunç bilgileri ise kaldıramazsınız diye yazamıyorum...
Diyor ki: “Ben çocuklarıma fiske bile vurmadım. Her gördüğümde vücutlarının çeşitli yerlerinde yaralarla boynuma ağlayarak sarılan çocuklarıma bunu yaşatmaya kimin hakkı var?..      

Fuat Uğur    
TÜRKİYE GAZETESİ    30.10.2014