MAKALE................................... KUDÜS’E AYARLANMAK (1)

Kudüs, ne ihanet edeni ne de hizmet edeni unutturmayan şehir... Kudüs sokaklarında gezerken bizi gören Filistinliler'in “Türki! Türki!” diyerek yolumuzu kesmesi büyük bir gurur kaynağı olurken, bir yandan da derin bir ızdırabı düğümledi yüreğime.
İçlerinden birisine; “Türk olduğumuzu nereden anladınız?” diye sorduğumuz da aldığımız cevap ise bu iki duyguyu katlayarak mühürledi içime: “Gülen yüzünüzden anladım. Çünkü buraya geldiğinde en çok Türklerin yüzü gülüyor.”
Öz yurdunda garip kalan bir milletin, onurlu ve şerefli mücadelesini görmek isterseniz Kudüs'e gidin! İşgale doymayan İsrail'in, arsızlığın dibine nasıl vurduğunu da görürsünüz. Ben gördüğüm iki örneği hemen şuracıkta paylaşayım.
*** 
Nüfuz ve Latife... İki Filistinli kız kardeş. Kudüs'teki son akşamımızda bizleri evlerinde ağırladılar. Bir mutfak, bir odadan meydana gelen o küçücük evden çıksınlar diye İsrail'in yapmadığı taciz kalmamış. En sonunda bir gün kapılarını elinde dolarlarla dolu bir çantayla İsrail polisi çalmış: “Alın ve buradan gidin!” demiş. Demiş ama suratına çarpılan kapıyla en okkalı cevabı da almış.
Bir yaşadıkları eve baktım bir de vaad edilen hayat karşısındaki o vakur duruşlarına. O an hissettiğim şey hayranlıktan çok daha fazlasıydı. 
*** 
Yahudiler'in “Ağlama Duvarı” dedikleri, biz Müslümanlarca ise “Burak Duvarı” olarak kabul edilen o meşhur duvarın tam karşısında eskiden Filistinliler'in, şimdiyse Yahudilerin oturduğu evler var. Yalnızca birisini ele geçirememiş İsrailliler. İki katlı, çift pencereli o ev, Ayşe Teyze'ye ait. Ayşe Teyze çilelerin kadını... Yıllarca İsrail işgaline bütün gücüyle direnmiş. Şimdi etrafını saran İsrailliler'in tacizlerine, camdan dışarı bakmamak pahasına karşı koyuyor. Tıpkı Nüfuz ve Latife ablalara teklif ettikleri gibi Ayşe Teyze'ye de 20 metrekare evini satması karşılığında önce 2 trilyon liraya yakın dolar, kabul etmeyince de açık çek teklif etmişler. Fakat o davasını milyon dolarlara değişmemiş.   
(Devamı yarın)