ŞİİR.................. İMTİHAN

Dünyamıza ağlar hâlde gelmiştik,
Biz ağlarken sevinç seli olmuştuk,
Yakınlara mutluluklar salmıştık,
Gülüyordu çevremizde bulunan,
İşte artık başlamıştı imtihan.

Arkasından emekleme safhası,
Düşe-kalka, sonra adım atması,
Her hareket, olaydı her defası,
Gün geçtikçe genişliyordu sahan,
At başıydı, senle artık imtihan.

Haydi şimdi, sözler vakti gözüktü,
Baba demek, en kolay bir sözcüktü,
Anne adı, ayrıcalıktı çünkü,
İlk varlığım ilk tanışındı, Anan,
Anne-Baba ikilemi, imtihan.

Geldi zaman; Yaradanı bilmekti,
Annen-Baban, Bismillahı öğretti,
Kelime’i Şehâdeti, nakşetti,
Rabbinin ismini elzemdi duyman,
Korku değil haz versindi, imtihan.

Ve sen de ey oğul! Babanla birlik,
El ele tutuşup câmiye gittin,
Çünkü sana yakışırdı, bu kimlik,
Tam da şu an kabul olurdu, duân,
Ne güzel başlangıç böyle imtihan.

Bak şu imtihanlar ne denli çokça,
Allahı tanıman elzem, en başta,
Sonra Anne-Baba, saymalı aşkla,
Ezan sesi, ilk sen olmuştun, duyan,
Beraberce Rabbe verdin, imtihan.

Hepimiz yolcuyuz, dünya bir uğrak.
Ebedî hayat ki, asıl son durak,
Sen bu yolculuktan kâr etmeye bak,
Ticaret mekânı işte büyük hân,
Öteye azıkla dolsun imtihan.
Ne çabuk geçiyor dünya hayatı,
Gelişin; dün gibi alkışlanalı,
Ne dersin! Almışsan şâyet berâtı,
Ne hüzün duyarsın, ne keder ne gam.
Yeniden doğuştur gayri imtihan.

Baksana su gibi akıyor zaman,
Ömür denen cevher, kısıtlı aman,
Boşuna olmasın, bir nefes alman,
Ya tefekkür eyle, ya Allahı an,
Hâlen sınavdasın, fırsat imtihan.

Mîzan! Hesap günü ve tartı Haktır.
Ameller zerrece tartılacaktır,
Hayrı ağır basan, kurtulacaktır.
Orda ne dost vardır, ne bir koruyan,
Meğer başarıyla bitsin imtihan.

Ve vâde dolunca artık son günde,
Dünyadan giderken biz gülelim de,
Çevremiz ağlasın üzülsün, cümle,
Rabbin huzuruna vardığın zaman,
Melekler gülsünler, bitsin imtihan.
Şevket Okyay - İzmir

DÜNKÜ CEVAP