ŞİİR.....................(Ahmet Gülmen)MANZUM ATA SÖZLERİ

Tut ata sözünü, kalbi selîm ol!
Gönülden gönüle yol var demişler.
Bırak sinirini, her an halîm ol!
Keskin sirke küpe zarar demişler.

Kaynağı olmadan girme sen borca,
Tasarruf ederek vaktinde harca,
Sen hep, mümkün olan hesabı ara,
Kalp de hesap ile atar demişler.

Aptal israf eder çok olsa yağı,
Yorganına göre uzat ayağı,
Daha önce görmek lâzım uzağı,
Derin su insanı yutar demişler.

Yarın olacağı bugün kim bilir?
Allah ne dilerse mutlak o olur,
Kaderde var ise meydana gelir,
Gün doğmadan neler doğar demişler.

Yağına kıymayan, böreği zor yer,
Yalancının mumu yatsıda söner,
Bil ki; yanlış hesap Bağdat’tan döner,
İnsana dayanma ölür demişler.

Oğula atanın dostu mirastır,
Adam, adamdan korkmaz; utanır,
Aptal ata biner, bey oldum sanır,
Kendi çalar kendi oynar demişler.

Kem gözlünün kimse bakmaz yüzüne,
Her insan güvenmez onun sözüne,
Çöpten sakınanın batar gözüne,
Zor günde kim kimi arar demişler.

Yağmuru getiren bulut bellidir,
Fetvalar soruya göre verilir,
İşi ihmâl etme, çabucak bitir,
Zaman uzadıkça yatar demişler.
Bugün ne ekersen, onu biçersin,
Sen nasıl yaşarsan, öyle göçersin,
Korkutma kediyi aslan edersin,
Aç köpek fırını yıkar demişler.

Bir kapı kapansa, biri açılır,
Horoz ölür, gözü çöplükte kalır,
Aç tavuk kendini anbarda görür,
Ateş düşen yeri yakar demişler.

İstersin dâima ak olsun yüzün,
Vadinden dönme sen, öz olsun sözün,
Karnından da önce, doymalı gözün,
Öz ağlarsa, göz de ağlar demişler.

Undan helva olmaz, tatlı gerekir,
Sağlam kütük çürük sandıktan yeğdir,
Nâmerdin çeşmesi sanki zehirdir,
Bir korkak orduyu bozar demişler.

Aç dışarı kaçar, çıplak içeri,
Kadını er saklar, peyniri deri,
Hakkından ziyâde yükselen kişi,
İnsanın gözüne batar demişler.

Yolsuza nasihat, kuru emektir,
Yola gelmeyenin hakkı kötektir,
Fidanı yaş iken eğmek gerektir,
Körle yatan şaşı kalkar demişler.

Fakire hor bakma, güler yüz göster,
Gönülden gönüle, yol bulup gider,
Adam adama yük değilmiş derler,
Yuvayı dişi kuş yapar demişler.

Er olmak sözünden hiç dönmemekte,
Rahatı bulamaz, kimse ölmekte,
Marifet ölmeden evvel ölmekte,
Gidenler gelmedi tekrar demişler.