ŞİİR........................ BEN KİMİM

Duydum ki ey yalan dünya! Unutmuşsun çoktan beni,

Yokluğumu fırsat bilip, kaybetmişsin şirâzeni.

Fırtınalara çevirmiş, şaşkın kaptanlar dümeni.

Ama uzakta değilim, yakandadır iki elim.

Hakkı söylemekte dilim, hakka varmakta menzilim.

Ben, Mekke’de şâh-ı merdan, Medine’de Ebû Zer’im!

Şam-ı şerîfte Bilal’im, gökteki nazlı Hilâlim!

Musul’da Abdülhamid’im, Kerkük’te yanık türküyüm!

Övülmüş aziz milletim, Ortaasya’nın Türk’üyüm.

Kahire’de Amr bin As, Tebriz bahçesinde Şems’im!

Hamedan’da Ebû Yusuf, Buhara’da Nakşibend’im!

Yedi iklimi tutmuştur, çelikten sağlam kemendim!

İsfehan’da kışlar atım, Taşkend’e düşer san’atım.

Semerkand’da Ubeydullah, Hindistan’da Bâki Billah!

Meydan okurum cihana, Süleyman’ım biiznillah!

Ben ki, Tarık bin Ziyad’ım, Endülüs’tür diğer adım,

Yedi cihanda söylenir, Kurtuba’daki cihadım.

Bağdat’ta İmâm-ı Âzam, Serhend’de yanan Ahmed’im,

İstanbul’un surlarında, Fatih Sultan Muhammed’im!

Ben ki Konya’da Mevlana, Belh’de İbrahim Edhem’im,

Sultan da ben, kul da benim! Çürümez toprakta tenim!

Bakü, Bosna, Kâbil’deyim, bir taş ki, Ebabildeyim!

Gemimle ya bir denizde, Ya Gazze’de sâhildeyim.

Kaşgar’dayım, Lahor’dayım, nerden seslensen ordayım,

Selçukluyum, Osmanlıyım, Emevîyim, Abbasiyim

Cihanda tüm mazlumların, susmayan haklı sesiyim!

Yunus Emre nefesiyim, Halep, Keşmir, Basra, Kûfe,

Ki, Kudüs’ün bendesiyim, mazlumun kendisiyim,

Kullara kulluk etmeyen, Hoca Ahmed Yesevi’yim

Üsküpten tâ Horasan’a, kimsesizlerin kesiyim,

Allahım bir rüzgâr yolla, ki, artık ordan eseyim!

Çeliktendir duvarlarım, Din-i Mübin kalesiyim.

Ahmet Arvas

DÜNKÜ CEVAP: 1 x 7 = 9 - 2 = 4 + 3 = 56 : 8