SOHBET.............. SON NEFES

Bir insanın, kıyâmetteki durumu son nefeste belli olur. Peygamberlerden ve Cennete gidecekleri bil-dirilmiş olanlardan başka kimse için Cennetliktir denilemez. Çünkü, son nefesin, nasıl olacağı bilinemez.
Bir Hadîs-i şerîfte buyuruldu ki:
“Bir kimse, bütün ömrünce, Cehennem ateşine götürecek günahlar yapar. Bu kimse, ömrünün son günlerinde, Cennete götürecek iyilikler yaparak Cennete gider.” 
Son nefeste, îmân ile gitmeye, Ehl-i beyti sevmenin de sebep olacağını, Ehl-i sünnet âlimleri haber vermişlerdir. Son sözün Kelime-i Tevhid olmasına çok çalışmalıdır. Her duâda, son nefeste îmân ile gitmeyi istemelidir.
Ölüm, yok olmak değildir, Rûhun bedene olan bağlılığının sona ermesidir. İnsanın bir hâlden, başka bir hâle dönmesidir.

GÜNÜN TARİHİ............OLAŞ ZAFERİ

Osmanlı ordusu Macaristan üzerine yürümüştü. Düşmanlar Macar ve Romen topraklarında idiler. Rumeli Beylerbeyine emir yollandı ki, Tameşvar’a hareket ede!.. Kırım’dan az bir kuvvet istenmişti. Çünkü, asıl Kırım Tatarları, Rus ve Lehlilere karşı kullanılacaktı. Sultan II. Mustafa Hân, doğuştan cesur ve azimli bir pâdişahtı. Donanma da orduyu takip ediyordu. Sivas Beylerbeyi öncü, Şam Beylerbeyi artçı idiler.
Saksonya Elektörü (Kralı) Ogüst, 40 bin piyade ve 20 bin süvari ile Tameşvar’ı muhasaraya başlayınca; ordu Macaristan’a girmekten vazgeçip Tameşvar’a yürüdü. Bunu işiten Ogüst, 9 günlük muhasarayı kaldırıp Olaş (Olasch) yakınlarında mevzilendi.
İki ordu 27 Ağustos 1696 günü karşılaştılar. Sultan II. Mustafa Hân, cesaretle savaşıyordu. Kırım atlılarını, bataklık arkasına gizledi. Düşman kaçarsa imha edilmelerini istedi. İkindi vakti başlayan savaş, karanlık basarken neticelendi.
16.000 kadar ölü veren Elektör, dayanamadı ve geri dönüş emrini verdi. Türklerin şehit sayısı ise 1.500 kadardı.