GÜNÜN TARİHİ..................... TURGUT ÖZAL’IN VEFÂTI

1927 yılında Malatya’da doğan Turgut Özal, birçok devlet kuruluşunda çalıştı. 1983’de yapılan genel seçimleri ANAP’ın kazanması sonunda, Başbakanlığa getirildi ve 31 Ekim 1989 tarihinde Cumhurbaşkanlığına seçildi. 8. Cumhurbaşkanı Turgut Özal, 17 Nisan 1993’te kalp krizi neticesinde vefât etti. Cenâze namazı, önce Ankara Kocatepe Câmii’nde kılındıktan sonra, 22 Nisan Perşembe günü de İstanbul, Fâtih Câmii’nde kılındı. Menderes’in Anıt Mezârı’nın yanında yapılan kabre defnedildi. Cenâzesine 1 milyondan fazla bir kalabalık katıldı. Kabri, 17 Nisan 1998’de Anıtmezar hâline getirildi. 2013 yılında otopsi için açılan kabrinde, cesedinin çürümediği görülmüştür. 
Z   Z   Z
Özal Cumhurbaşkanı iken Azerbaycan’a gitti. Uçak indiğinde Bakü Havaalanı’nda ciddi bir kalabalık vardı. Soydaşlar oradaydı. Türk heyeti ile soydaşlar arasında sarılıp kucaklaşmalar oluyordu. Gözyaşları “Hoş gelmişsen” çığlıklarına karışıyordu. Halk sokağa çıkmış, yol boyunca Özal’ın arabasını alkışlıyordu. Ertesi gün Özal, Özel Kalem Müdürü Feyzi İşbaşaran’ı çağırıp zarfı gösterdi ve şöyle dedi: 
- Elçibey’in yerini öğrendik. Şu zarfta 50 bin dolar var. Bunu ona götüreceksiniz. Benim de selâmımı söyleyeceksiniz. 
- Ama efendim. KGB takipte. Bu parayla bizi yakalarlarsa, hele Elçibey’e götürdüğüm anlaşılırsa ne olur? 
- Ne olacak, siz de onunla kalırsınız o olur. 
Türk heyeti, bir apartmanın önünde durdu. İşbaşaran elinde zarfla apartmana girdi. Birkaç kat aşağıya bodrum katına indi. Kapıyı çaldı. Saçı sakalı birbirine karışmış bir adam kapıyı açtı. Ebulfeyz Elçibey... Şaşkındı. 
- Beni Turgut Özal gönderdi, bir emânetimiz var.
Elçibey onun üzerine atıldı. Sarıldı, kucakladı. “Turgut Abi burada mı?” diye hüngür hüngür ağlıyordu. 
İşbaşaran da ağlamaya başladı. Ve zarfı bırakıp oradan ayrıldı. Elçibey arkasından bağırıyordu: 
“Ağabeyime sarıl!.. Kucakla benim için!..”