ŞİİR......... MANASTIR’DA CÂMİ

Manastır'da Demir Hisar Câmii,
Kubbe ve duvar yok, yürek sızısı.
Sorsak, ''Nerede, bu câmi bânisi?''
Ahh! Bir bilsek, tarih basar bağrına.

Derim ki: ''Makedon Türk'üm, geliyom;
Hisar'da otuz beş kişi, biliyom;
Rabb'im kısmet etse, varsam, diliyom;
Akıncıyım, bindim, at sağrısına!''

Çok insana uzak, yıkık câmin var.
Vakıflara muhtaç bir îmânın var.
Söyle bana, nerde, neyin, kimin var?
Melekler koşar ''Yâ Hû!'' çağrısına!

Kaç asır, secdeler sinmiş bağrına.
Kaç müezzin çıkmış o menârına.
Ne desek, yazılmış, alın yazına.
İnsanın yine de gider ağrına.
Sert eser rûzigâr, çınar sarmalar.
Tek sırığı kalmış çit, dostça ağlar.
Bir vakit, âb-ı dest alan asmalar,
Teyemmüme kalkmış, dîvârlarına.

Ağlarsa, selviler ağlar boyunca.
Badem gözler, yaş döker huyunca.
''Hayye alessalah!'' kavlin duyunca,
İmâmete uçar bir kuş, mihrabına.
Rıdvan Üzel 

GÜNÜN TARİHİ.............İSTİKLÂL MARŞI

Millî Mücadele’nin devam ettiği yıllarda, Millî Eğitim Bakanlığı, İstiklâl Marşı için bir yarışma açtı ve birinciye para verileceğini ilân etti. Bu yarışmaya 724 şair katıldı. Gelen şiirler incelenince hiçbirinin isteğe uygun olmadığı görüldü. Bunun üzerine İstiklâl Marşı’nın sözleri, doğrudan doğruya ve para verilmemek şartıyla kabul eden Mehmet Akif’e ısmarlandı.
Millet Meclisi üyeleri, 12 Mart 1921’de, İstiklâl Marşı’nı Millî Eğitim Bakanı Suphi Tanrıöver’den dinledi ve alkışlar arasında kabul etti. Aynı zamanda; 12 Mart tarihi, 2007 yılında TBMM tarafından, İstiklal Marşı’nın Kabul Edilişi ve Mehmet Akif Ersoy’u Anma Günü olarak kabul edildi.

FIKRA..........  DÜDÜK

Hanım kocasına telâşlı bir şekilde sorar:
- Çocuğun elinde düdük vardı. Acaba ne oldu?
- Sâhi ne oldu ki?
- Sakın yutmuş olmasın?
- Ağzına üfleyiver bakalım. Eğer öterse yutmuştur!..