TARİH........ OSMANLI AKINCILARI

Rumeli’de Lala Şahin Paşa ile başlayan Rumeli Akınları, Edirne feth edilip merkezî hükümet buraya alınınca, Edirne’yi emniyet altında tutabilmek için, Akıncı Beyleri’nin sayılarının arttırılmasına ihtiyâç görüldü.
Akıncılar, hangi beye bağlı iseler, o beyin adıyla anılırlardı. “Evrenoslu”, “Mihallı”, “Turahanlı”... gibi.
Akıncı Beyleri’nin başlıca görevi, düşman arâzisine birkaç koldan âni ve peşi peşine seri akınlar yaparak düşmanı korkutmak, ganîmet almak, bilgi toplamak, düşman kuvvetlerini dağıtmak, hazırlanmakta olan Türk ordusuna vakit kazandırmak gibi görevlerdi. Pâdişah veya ordu başkumandanı Edirne’de hazırladığı ordu ile uc’a yaklaşınca, ilk önce bu bölgenin uç ve akıncı beyinden bilgi alır, ona göre hareketini plânlardı.
Rumeli’deki Akıncı Beyleri’ne belirli bölgeler verilmişti. Malkoçoğulları Silistre’de, Mihâiloğulları Niğbolu’da, Firuzoğulları Vidin’de, Paşayiğitoğulları Yugoslavya’da, Turahanoğulları Tesalya’da, Evrenosoğulları Arnavutluk’ta...
Akıncı beylerinin emrindeki akıncıların mevcudu belirli değildi. Savaş olunca artar, savaş bitince azaltılırdı. Bütün akıncılar vergi vermekten muaf idiler. Kânûnî Sultan Süleyman 1532’de Almanya savaşına giderken, Belgrad yakınındaki Serem adasında, Pâdişah ile buluşan ve 9 Temmuz 1532 günü akın için ileri giden Mihâiloğlu Mehmed Bey’in 40-50 bin süvârisi bulunuyordu.
Osmanlı Devleti’nin kuruluşunda büyük hizmetler etmiş olan akıncılar, Sultan III. Murad Hân’ın sadrâzamı Sinan Paşa’nın Eflak’ta yaptığı savaşta kırılıp çok azı kurtulabildi. O tarihten sonra akıncılık teşkilâtı bir daha o eski gücüne kavuşamadı. O tarihten sonra akıncılık görevi, Kırım Hânları’na verildi. 1625 yılında mevcutları, ancak 2-3 bin kişi kadardı.

ZEKÂ BULMACASI............KURBAĞA

40 metre derinliğinde bir kuyuya düşen kurbağa, her gün 5 metre yüksekliğe çıkıp 2 metre de aşağıya düşüyor. Acaba bu kurbağa, kaç gün sonra kuyudan çıkar?
(Cevabı yarın)