SOHBET............... 40 SAYISININ ÖNEMİ

40 sayısı, çoğunluğu bildiren işlerde asgari en büyük sayıdır. Bir duâ çok okumak istenirse, en az 40 kere okumalıdır.
Beş vakit namaz, sünnetleri ile beraber 40 rekâttır. Fâtiha, beş vakit namazın, her rekâtında okunur. Böylece, her gün en az, 40 kere okunur.
Tırnak kesmeyi, koltuk, kasık temizlemeyi 40 günden fazla geciktirmek günah olur. Salih akrabayı ziyareti, 40 günü geciktirmemeli.  [Seâdet-i. Ebediyye]
40 sayısı ile ilgili hadîs-i şerîflerden bazıları şu meâldedir:
“Her gece 40 âyet okuyan gafillerden yazılmaz.”     [Beyheki]
“40 kişi bir cemaattir. Bir ölüye duâ ederlerse Allahü teâlâ, o ölüyü affeder.”         [Buhari]
“Şirkten uzak 40 mü’min, bir Müslümanın cenaze namazını kılarsa, Allahü teâlâ, muhakkak o müminlerin duâlarını kabul ederek, o ölüyü affeder.”  [Müslim, Ebû Davud]
“40 gün içinde bir ilim sohbetinde bulunmayan kimsenin kalbi kararır. Büyük günah işlemeye başlar. Çünkü ilim kalbe hayat verir. İlimsiz ibâdet olmaz. İlimsiz ibâdetin faydası olmaz!”
[Hazanet-ür-rivayat, M. Rabbani]
“40 gün helâl yiyenin kalbini, Allahü teâlâ, nur ile doldurur. Kalbine, nehirler gibi hikmet akıtır. Dünya sevgisini, kalbinden giderir.”         [Ebû Nuaym]
“Fal baktıran, falcıya inanmasa da, 40 gün namazı kabul olmaz.”                          [Müslim]
“Allah için, 40 gün nöbet tutanın, bütün günahları temizlenir.”                        [Taberani]
“Allahü teâlânın rızâsı için, helâli ve haramı açıklayan 40 hadisi, ümmetime bildiren, âlim olarak haşrolur.” [Ebû Nuaym] 
“Bir âmâyı elinden tutup, 40 adım götürene Cennet vacib olur.”                        [Taberani]                  
“Bir hasta, 40 defa “Lâ ilâhe illâ ente sübhâneke innî küntü minezzâlimîn.” okursa, şehîd olarak vefât eder. Şifa bulursa, günahları af olur.”     
[Necat-ül-musalli]
“40 yaşını geçtiği hâlde, hayırlı işleri [sevapları], kötü işlerinden [günahlarından] ziyade olmayan kişi, Cehenneme hazırlansın.”        [İmâm-ı Gazali] 
“40 yaşına girdiği hâlde, günahlarına tevbe etmeyenin yüzünü şeytan sıvazlayıp, ‘Bu artık iflah olmaz.’ der.”                                 
 [İmâm-ı Gazali]