ŞİİR......... BENİM SADIK YÂRİM KARA TOPRAKTIR

Dost dost diye nicelerine sarıldım,
Benim sadık yârim kara topraktır,
Beyhude dolandım boşa yoruldum,
Benim sadık yârim kara topraktır.

Nice güzellere bağlandım kaldım,
Ne bir vefa gördüm ne fayda buldum,
Her türlü isteğim topraktan aldım,
Benim sadık yârim kara topraktır.

Koyun verdi kuzu verdi süt verdi,
Yemek verdi ekmek verdi et verdi,
Kazma ile döğmeyince kıt verdi,
Benim sadık yârim kara topraktır.

Âdemden bu deme neslim getirdi,
Bana türlü türlü meyve yetirdi,
Her gün beni tepesinde götürdü,
Benim sadık yârim kara topraktır.

Karnın yardım kazmayınan belinen,
Yüzün yırttim tırnağınan elinen,
Yine beni karşıladı gülünen,
Benim sadık yârim kara topraktır.

İşkence yaptıkça bana gülerdi,
Bunda yalan yoktur herkes de gördü,
Bir çekirdek verdim dört bostan verdi,
Benim sadık yârim kara topraktır.

Havaya bakarsam hava alırım,
Toprağa bakarsam dua alırım,
Topraktan ayrılsam nerde kalırım,
Benim sadık yârim kara topraktır.
Dileğin var ise Allahtan,
Almak için uzak gitme topraktan,
Cömertlik toprağa verilmiş Hak'tan,
Benim sadık yârim kara topraktır.

Hakikat ararsan açık bir nokta,
Allah kula yakın kul Allaha,
Hak'kın hazinesi gizli toprakta,
Benim sadık yârim kara topraktır.

Bütün kusurlarım toprak gizliyor,
Merhem çalıp yaralarım düzlüyor,
Kolun açmış yollarımı gözlüyor,
Benim sadık yârim kara topraktır.

Herkim olursa bu sırra mazhar,
Dünyaya bırakır ölmez bir eser,
Gün gelir Veysel'i bağrına basar,
Benim sadık yârim kara topraktır.
(Aşık) Veysel Şatıroğlu

FIKRA.........  KREDİ

Bir banka önünde kaynamış mısır tezgâhını kuran satıcı, kısa zamanda büyük bir kâr sağlar. Bir gün tanıdıklarından biri ödünç para ister. Satıcı boynunu bükerek der ki:
“Üzgünüm dostum. Şuradaki banka ile anlaşmamız var. Ben kredi veremem, banka da mısır satamaz...”