GÜNÜN TARİHİ......... ÇANAKKALE SAVAŞI

Osmanlı Devleti, 1914’te İttihat ve Terakki Partisi ve Enver-Talat-Cemal üçlüsü tarafından affedilmez bir hata eseri olarak I. Dünya Harbi’ne sokuldu. İtilâf devletleri ile 4 ayrı cephede ayrı ayrı çarpışmak zorunda kaldı. Çanakkale muharebelerinde 568.000 düşman askerine karşı 315.000 Mehmetçikle vatan müdafaası yapıldı. Çanakkale Savaşı dünya tarihinin en kanlı ve Türkiye tarihinin en büyük zaferlerinden biridir. İngiltere ve Fransa’nın Akdeniz donanmaları, 18 Mart 1915 sabahı ateşe başladı. 
Denizden geçemeyen düşman kuvvetleri, Gelibolu yarımadasına asker çıkardığı zaman meşhur Çanakkale Savaşı başladı. Çeşitli cephelerde göğüs göğüse muharebeler oldu. 9 ay süren kara harekâtında yüzbinlerce Osmanlı, İngiliz, Fransız, Hint ile Avustralya ve Yeni Zelanda askeri (Anzaklar) hayatını kaybetti. Muharebeler, 9 Ocak 1916’da Osmanlı İmparatorluğunun zaferiyle bitti. 
GÖRECEKLERİMİ GÖRDÜM KUMANDANIM

Çanakkale Muharebesi günleriydi. Rumeli Mecidiye Bataryası düşman gemilerinden yapılan bombardımanlarla sükut etmişti. Raporu alan Müstahkem Mevkii Kumandanı Cevat Paşa, Çimenlik İskelesi'nden motoru ile bataryaya geçti. Durum vahimdi. Bir top hariç diğerleri kullanılmaz hâle gelmiş, mürettebatın çoğu şehîd olmuştu.Yaşayanlar da yaralıydı. Paşa, biraz ileride yere uzanmış, nefes alıp veren bir erin yanına yaklaştı, şefkatle:
- Evlâdım yaralı mısın? diye sordu. O yiğit Mehmetçik, vakur bir şekilde: 
- Hayır, kumandanım! dedi.
Cevat Paşa, biraz daha dikkatle bakınca yaralı askerin gözlerinin görmediğini anladı:
- Evlâdım, gözlerin!.. diye bir şeyler söyleyecek oldu, fakat o fedakâr, vatan evlâdı, hâlinden memnun şekilde şöyle dedi:
- Üzülmeyin kumandanım; gözlerimi, göreceklerimi gördükten sonra kaybettim...
Bunları söyledikten bir müddet sonra rûhunu teslim etti.
Bu sözlerdeki muazzez rûh ve şuur, Paşa'yı ağlattı. O yiğidin, göreceklerimi gördüm dediği, İngiliz zırhlısı Queen Elizabeth'e iki isabet kaydedilmesiydi.