SOHBET...... YALAN SÖYLEMEK BÜYÜK GÜNAHTIR

Dil âfetlerinden biri de yalan söylemektir. Yalan, doğru olanın veya doğru bildiğinin aksini söylemektir. Yalan; günahların en çirkini, ayıpların en fenası, kalpleri karartan bütün kötülüklerin başıdır. Yalancılık, insanlar arasında da sevilmeyen çok çirkin bir huydur.
İnsanlar topluluk hâlinde yaşayabilmek için birbirlerinin yardımlarına ve doğru sözlerine muhtaçtırlar. Yalancı olan insanlar arasında yardımlaşma, geçim ve itimat olmaz. Aile fertleri yalancı olunca, ailede sevgi, saygı ve birbirlerine karşı itimat kalmaz. Böyle bir ailede ne iyi bir geçim, ne de huzurlu bir hayat mümkün olur. Aileleri böyle olan cemiyet de yıkılmaya mahkûm olur.
Yalan, aynı zamanda kalplerin kararmasına da sebep olur. Peygamber Efendimiz buyurdu ki:
(Yalandan çok sakınınız! O, fücurla (kötülükle) beraber bulunur. Bu ikisi ise cehennemdedir!) 
 (Yalan, nifak kapılarından bir azaptır.) 
(Allahü teala, kıyamette üç kişi ile konuşmaz ve onlara bakmaz. Verdiğini başa kakan, tâcirin yemini ile mal veren, kibirli elbisesi giyen.)
(Yalan yere yemin, büyük günahtır.)
(Yalan yemin ederek bir Müslümanın hakkını alan kimsenin gideceği yer, cehennemdir.)
 (Îmân sâhibi, her kabahati yapabilir. Fakat, hıyanet yapamaz ve yalan söyleyemez!)
Anlaşılıyor ki; günah ve kötülüğün esası yalandır. Bunun için yalan, Allahü tealanın ve Peygamber Efendimizin sevmediği bir huy oldu. Yalanın en kötü ve çirkin olanı, yalan yere yemin ve yalan şahitlik etmektir. Yalan yere yemin eden, dünyada ve âhırette felakete uğrar. Yalan yere yemin edenin malının bereketi kalkar, ömrünün saâdeti yok olur, evi barkı viran olur. Hayatı zindan olur. Kısaca maddeten ve mânen büyük belâlara dûçar olur. 
Hasan Yavaş             TÜRKİYE GAZETESİ       13.10.2021