ŞİİR - MALAZGİRT SAVAŞI

          Malazgirt ovasında toz duman,
          Zaman, altın meyvesini veriyordu.
          Yemin etmiş ellibin kahraman,
          Çeyrek milyonu yere seriyordu...

          Asyadan doğan güneşin altında,
          Bizanslı karlar gibi eriyordu...
          Malazgirt bir şölendi aslında,
          Bir millet gerdeğe giriyordu...

          Ve güneş çekilirken dağların ardında,
          Yiğitler murada eriyordu...
          Mağrur imparatoru Doğu Roma’nın,
          Huzurda Sultana hesap veriyordu.
                    İsmail Gerçeksöz

KISSADAN HİSSE - AĞAÇ VE GÖLGESİ

Ağacın gölgesi, ağaca der ki:
“Biz ikimiz arkadaşız. Beraber dünyaya geldik, beraber büyüdük. Sen her zaman güneşle aramızda engel olup, onun yüzünü göstermiyorsun. Bu sana yakışır mı? Ne zaman güneş benim etrafımda dönse, aramıza giriyorsun. Niçin böyle yapıyorsun?”
Ağaç da gölgeye der ki:
“Hayır, ben sana engel olmuyorum. Benim güneşi görmemin sebebi, gece ve gündüz ayakta olup, Allahü teâlâyı zikretmemdir. Sen ise, her zaman yan gelip yatıyorsun. Bu hâlinle güneşi nasıl görürsün?”

DÜNKÜ CEVAP

LADESYAN = SANDALYE
FİRARKELO = KALORİFER
DAYANÇIKL = ÇAYDANLIK
AYLİNSTAROS = RASYONALİST
KEOADNTV = TEKVANDO
SENARYOL = RASYONEL

Erkek : İshak - Kız : Kübra - Yemek : Ezogelin çorbası, Güveç, Bulgur Pilavı, Üzüm