Resûlullahın ‘’sallallahü aleyhi ve sellem’’ amcası olan Ebû Tâlib’in oğlu idi. İslâm halifelerinin ve Cennetle müjdelenen 10 kişinin dördüncüsüdür. Hicretten 23 yıl önce Mekke’de doğdu. 10 yaşında iken, îmân etti. Bütün savaşlarda kahramanlıklar gösterdi. Yalnız Uhud Savaşı’nda, 16 yerinden yaralandı. Hicrî 35 yılının Zilhicce ayında halîfe oldu. 40. yılın Ramazan ayının 17. Cumâ günü sabah namazına giderken, Abdürrahmân İbn-i Mülcem isminde bir hâricî tarafından kılınçla alnına vurularak şehid edildi. (24 Ocak 661)  Kabri, Küfe’de yâni Necef denilen yerdedir.
Peygamber aleyhisselâm’ın damadıdır. Ehl-i Beytin de birincisidir. Buğday benizli, uzun gerdanlı, güleryüzlü, iri ve siyah gözlü, geniş göğüslü, iri yapılı idi. Sakalı sık idi. Muharebe zamanlarında uzatırdı ve omuzlara kadar yayılırdı. Son zamanlarında saçı ve sakalı pamuk gibi beyaz olmuştu.
Dört halifenin ‘’Rıdvanullahi teâlâ aleyhim ecma’in’’ üstünlükleri hilâfetleri sırası iledir. Bir defasında, Hazret-i Ali halîfe iken, büyük bir kalabalık karşısında: “Ebubekr ve Ömer (radıyallahü anhümâ) bu ümmetin en yükseğidir.’’ buyurdu.
NİÇİN AĞLIYORSUN
Bir gün, Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” Hazreti Ali’nin “radıyallahü anh” sessizce ağladığını görünce sordu:
- Yâ Ali! Niçin ağlıyorsun?
- Benden, biri borç istedi, onun için ağlıyorum.
- Veremedin mi? Ya Ali!
- Verdim, yâ Resulallah.
- Öyleyse niçin ağlıyorsun?
- Bu kardeşimin ihtiyacı vardı da, şimdiye kadar niçin benim haberim olmadı, diye ağlıyorum.

Bir hastanedeki hastaların %70'i kel, %75'i kör, %80'i sağır ve %85'i topaldır. Acaba, yüzde kaçında bu 4 hastalık birden vardır?  (Cevabı yarın)