Güneş doğarken ve semânın ortasında iken ve batarken, her türlü namazı kılmak, tahrîmen mekrûh olur. Güneşin doğması demek, işrâk, yani Bayram Namazı vaktine kadar yükselmesidir. Batması da, ışığının sararmaya başlamasından batıncaya kadar geçen zamandır. Bu zamanın başladığı vakte İsfirâr-ı Şems denir.
İsfirâr-ı Şems ile gurûb (güneşin batması) arasındaki zaman, tulû (güneşin doğması) ile işrak arasındaki zamandan temkin kadar kısadır. İkindi namazını, özürsüz olarak, bu zamana geciktirmek büyük günahtır. Fakat, gecikmiş ise, terk etmemeli, muhakkak kılmalıdır. Güneşin batış ile doğuş vakitleri toplamından, işrâk vakti çıkarılıp, temkin ilâve edilince, İsfirâr vakti bulunur.
(İstanbul'da 17 Şubat için: 17.07

DOĞUMDAN ÖNCE
2. Ay: Yüz, kol, bacak, uzun kemikler, iç organlar belirir.
3. Ay: El ve ayak parmakları meydana gelir, kol ve bacak hareket edebilir. Cinsiyeti belirir ve idrarını yapabilir.
4. Ay: Kalp atışı kuvvetlenir, beden tüyle kaplanır, el ve ayak tırnakları çıkar. Deri ince ve şeffaftır.
5. Ay: Saç, kirpik ve kaşlar çıkar. Kalp atışı duyulur. Baş parmağını emer. Hıçkırabilir.
6. Ay: Gözler açık, deri kırışıktır.
7. Ay: Hareket ve solunum hızlanır.
8. Ay: Uyku ve uykusuzluk devri başlar. Seslere tepki verir. Doğum pozisyonu alır. Karaciğerde demir depolar.
9. Ay: Deri düzelir, bağışıklık kazanır, çiğerleri olgunlaşır ve doğar.

DOĞUMDAN SONRA
1. Ay: Çenesini kaldırabilir, hareketleri gözleriyle takip edebilir.
2. Ay: Göğsünü kaldırabilir. 3. Ay: Uzamaya başlar.
4. Ay: Destekle oturabilir. 5. Ay: Kucağa oturur, eşyaları tutar.
6. Ay: Hareketli şeyleri yakalar.
7. Ay: Kendi başına oturabilir.
8. Ay: Yardımla ayağa kalkabilir.
9. Ay: Tutunarak ayakta durabilir.
10.Ay: Emeklemeye başlar. 11. Ay: Elini tutunca yürüyebilir.
12.Ay: Tutunup ayağa kalkabilir.
13.Ay: Ayakta durup ve yürüyebilir.