ŞİİR - İHTİYARLIK

Hani nerde, benim gençlik yıllarım?
Çürüdü ağzımda dişim kalmadı.
Bir zamanlar ne hayaller kurardık,
Hayra yorulacak, düşüm kalmadı.
Yürümez ayağım, ağrı girdi dizime,
Görmez oldu duman çöktü gözüme,
Dostlar bile, bakmaz oldu yüzüme,
Secdeye varacak, gücüm kalmadı.
Gençlik, esen rüzgar bayırda, düzde,
O da geçti artık, kalmadı bizde,
Ozandık, şâirdik, yazardık sözde,
Kalemi tutmaya, gücüm kalmadı.
Baksana, damardan akan kanıma,
Ağrılarım ezâ verir canıma,
Gelenim yok, gidenim yok yanıma,
Derdimi dökmeye, dilim kalmadı.
Ozan Yüksel der ki; belim büküldü,
Sakalım ağardı, saçım döküldü,
Azrail de baş ucuma dikildi,
Benim can vermeye hâlim kalma

GÜNÜN TARİHİ - İLK MECLİS

Türkiye’de ilk Millet Meclisi, 1877 yılının 19 Mart’ında açılmıştı. İkinci Abdülhamid Hân, pâdişâh olur olmaz Mithat Paşa’nın hazırlattığı Kânûn-ı Esâsî’yi (Anayasayı) imzaladı. Millet Meclisi o zaman Meclis-i Meb’ûsân diye anılıyordu. 130 üyesi vardı. Ve 80’i Müslüman, 50’si Müslüman olmayan Osmanlı vatandaşları arasından seçilmişti.

ŞİİR - BİR YOLCUYA

Dur yolcu! Bilmeden gelip bastığın,
Bu toprak, bir devrin battığı yerdir.
Eğil de kulak ver, bu sessiz yığın,
Bir vatan kalbinin attığı yerdir.

Bu ıssız, gölgesiz yolun sonunda,
Gördüğüm bu tümsek, Anadolu’nda,
İstiklâl uğrunda, namus yolunda,
Can veren Mehmet’in yattığı yerdir.

Bu tümsek, koparken büyük zelzele,
Son vatan parçası geçerken ele,
Mehmet’in düşmanı boğduğu sele,
Mübârek kanını kattığı yerdir.

Düşün ki, haşrolan; kan, kemik, etin,
Yaptığı bu tümsek, amansız, çetin,
Bir harbin sonunda, bütün milletin,
Hürriyet zevkini tattığı yerdir.

Necmettin Halil Onan

Erkek : Nihat - Kız : Nihal - Yemek : Mercimek Çorbası, Izgara balık, Salata, Helva