Hiç usandırma ili, il usandırmaz seni,
hîleli iş yapma hem, kes dolandırmaz seni!
din düşmanından bir su, içme kandırmaz seni,
korkma kâfirden ateş olsa yandırmaz seni!
Müstekîm ol, hazret-i Allah utandırmaz seni!
Her zarar, insana bil, kendi nefsinden gelir,
yüz karası âdeme, sû-i fehminden gelir,
şeref-ü şân mekâna, hep mekîninden gelir,
istikâmet insana, elbet dîninden gelir.
Müstekîm ol, hazret-i Allah utandırmaz seni!
Herşey geçer âlemde, bir hâlde yokdur sükûn!
bilki değmez teessüf etmeğe dünyây-ı dûn!
istikâmet zarardan, seni hep eyler mâsûn,
Hak eder sâdıkların, hasmını elbet zebûn.
Müstekîm  ol, hazret-i Allah utandırmaz seni!
Birini tezlil için, zulmle etme iştigâl,
arkadaş kazanmağa, olur mâni’ sû-i hâl,
yüz suyu dökme sakın, hem de etme kîl-ü kâl,
müstekîm ol, hep çalış, verir elbet Zülcelâl.
Müstekîm ol, hazret-i Allah utandırmaz seni!
İster ise hıfz eder, hep Allahü lem yezel,
ırzına mü’minlerin, düşman verse de halel,
tâ ezelden söylenir, halk dilinde bu mesel:
celb eder mükâfâtı, insana elbet amel,
Müstekîm  ol, hazret-i Allah utandırmaz seni!
At riyâyı, tezyin et, ihlâsla ef’âlini,
boş buğazlık eyleme, fikr et önce kâlini!
ne dürlü saklayayım, desen de ahvâlini,
Hak teâlâ a’lemdir bilir bütün hâlini.
Müstekîm ol, hazret-i Allah utandırmaz seni!