ANKARA- Devlet İstatistik Enstitüsü (DİE) verilerine göre, Türkiye’de çalışanların % 43.5’i ücretli, % 20.1’i kendi hesabına çalışırken, % 2.6’sı ise işveren konumunda bulunuyor. Nüfusun % 33.8’i ise ücretsiz aile işçisi durumunda bulunurken, 1927 yılında  Türkiye’de 63 il vardı, 2000 yılında bu sayı 81’e yükseldi. 1927 yılında en fazla nüfusa sahip olan şehirler sırasıyla İstanbul, İzmir ve Konya olarak sıralanırken, 2000 yılına gelindiğinde sıralama İstanbul, Ankara ve İzmir olarak değişti.
1955 yılında 5.7 kişi olan ortalama hane halkı büyüklüğü, 2000  yılında 4.5 kişiye geriledi. 1927 yılında % 24.2 olan şehir nüfusu oranı 2000 yılında % 64.9’a kadar yükseldi.
1935’de erkeklerin % 29.4’ü, kadınların ise % 9.8’i okuma yazma bilirken, 2000 yılında bu oran erkeklerde % 93.9’a kadınlarda % 80.6’ya yükseldi.
1980 yılında % 79.8 olan erkeklerin işgücüne katılım oranı, 2000 yılında % 70.6’ya düştü, bu dönemde kadınların oranı da % 45.8’den % 39.6’ya geriledi. Aynı dönemde tarım sektörünün istihdam içindeki payı azalırken, % 60’tan % 48.4’e geriledi.
Evlerinde borulu suyu olan konutların oranı şehirlerde % 98, ilçelerde % 93, köylerde ise % 27olarak hesaplandı. Ayrıca Türkiye genelinde hane halklarının % 68’i kendi evinde otururken, bu oran şehirlerde % 58, ilçelerde % 64, köylerde ise % 87’ye kadar çıkıyor.

MALZEME: 3 yufka, 2 tatlı kaşığı tuz, 1 çay bardağı sıvı yağ, 1 su bardağı un, 3 yumurta, 1 litre süt.

YAPILIŞI: Süt ve yumurta mikserde iyice çırpılır. Bir tencereye aktarılıp ateşe konur. Bir kapta su ile ezilmiş un da tencereye ilâve edilip, karıştıra karıştıra pişirilir. Pişince ateşten alınıp, tuz ilâve edilerek mikserde çırpılır. Yağın yarısı ilâve edilip, iyice tekrar çırpılır. Yağlanmış tepsiye, yağlı bir yufka serilir. İkinci ve üçüncü yufka da aynı şekilde yağlanarak yerleştirilir. Pişmiş olan sütlü karışım yufkaların üzerine dökülür. Kızgın fırına verilir. Sıcak olarak servis yapılır.