Namazın dindeki yerini bilen müslüman, asla namazı terketmez. Hadîs-i şerîflerde buyuruldu ki:
“Namazın dindeki yeri, başın vücuttaki yeri gibidir.”                       (Taberânî)
“Namaz dinin direğidir. Namaz kılan, dinini kuvvetlendirir, kılmayan, dinini yıkar.”                 (Beyhekî)
“Namaz kılan kurtulur, kılmıyan perişan olur.”    (Taberânî)
“Namazı terk etmeyin! Namazı kasten terk eden, Allah ve Resûlünün himâyesinden çıkar.” (İmâm-ı Ahmed)
“Müslüman, namaz kılarken günahları başı üzerine konur. Her secde ettiğinde başından dökülür. Namazı bitirince hiç bir günahı kalmaz.”                      (Taberânî)
“Mü’min, Allah rızâsı için namaz kılınca, ağaçtan yaprakları döküldüğü gibi, günahları dökülür.”
(İmâm-ı Ahmed)

            Gazneli Mahmud “rahmetullahi aleyh”, Müslüman Türklerin yetiştirdiği en büyük simalardan biridir. Fevkalade cesur, o kadar da ihtiyatlı idi. İlk Türk-İslâm devletlerinden olan Gazneliler devleti, bugünkü Hindistan, Pakistan, İran, Afganistan toprakları üzerinde Sultan Gazneli Mahmud tarafından kurulmuştur. Çok iyi bir asker ve siyâset adamıydı. Edebiyat ve ilme çok önem verirdi. Sık sık, Hanefi ve Şâfiî alimlerini meclisine davet eder, sualler sorardı. Çok iyi Hadis bilirdi. Alimlere, din adamlarına, sanatkar ve askerlere çok önem verir onlara ihsan ederdi. 61 yaşında 30 Nisan 1030’da vefât eden sultanın 45 senesi, harp meydanlarında geçmiştir.

           Sultan Mahmud, bir gün uğradığı köyde dolaşırken kerpiçten yapılmış, küçük pencereli bir eve rastladı. Merakla kapısına gelerek, içeri girmek için izin istedi. Yaşlı bir adam karşısına çıktı. İçeri girdiler. Yaşlı zât, bir ocağın başında, saçı-sakalı iyice ağarmış bir vaziyette oturuyordu. Sultan adamın hâlini, hatırını sordu. Çok neşeli ve dertsiz bir kişiye benziyordu. Güngörmüş ihtiyara, Sultan Mahmud kendini tanıttı. İhtiyar dedi ki: “Sultanım, benim saltanatım daha güzeldir. Çünkü, düşmanım yoktur. Senin saltanâtının ise, sayılamayacak kadar düşmanı vardır.”