1970'li yıllarda Newyork şehri büyük bir kalabalığa sahne oluyordu. Zira dünyanın her yerindeki üniversitelerden; tanınmış ve kendi alanlarında akademik kariyeri olan bir çok ilim adamı Newyork'a geliyordu.
 Şehrin en büyük üniversitesinin konferans salonunda büyük bir toplantı yapılacak ve yeni çizilmiş bir harita ilim adamlarının görüşüne sunulacaktı. Nihayet beklenen an geldi ve 20’ye10 metre ebatlarında büyük bir harita herkesi dehşete düşürdü. Samanyolu Galaksisi’nin yapılabilen en büyük resmi yapılmış ve büyük endamıyle herkesin önündeydi.
 Arka taraflarda bulunan bir Tıp doktoru, kendini daha fazla tutamadı ve birkaç arkadaşı ile birlikte salonu hemen terk etti. Arkadaşlarını kendi üniversitesindeki salonuna götüren doktorun heyecanını kimse anlamıyordu. Doktora toplantıyı terk edip neden buraya geldiklerini sormak üzereydiler ki, birden Doktor onlara, karşı duvardaki panoyu gösterdi. Panoyu gören diğer ilim adamları şaşkınlıklarından âdeta küçük dillerini yutacaklardı. Böyle bir şeyin olması imkânsızdı. Çünkü henüz insanlara yeni gösterilen Samanyolu Galaksisi'nin haritası bu doktorun salonunda nasıl bulunuyordu? Bir daha ve bir daha baktılar ve bu resim birkaç saat önce gördükleri büyük haritanın aynısıydı. Daha şaşkınlıklarını gidermemişlerdi ki, doktor şok açıklamayı yaptı:
"Beyler, bu resim; bir insanın beyin hücresinin 200 milyon kat büyütülmüş resmidir."                                             Zafer’den

Büyük evliyâdan Ebu Bekr-i Şiblî hazretleri buyurdu ki:
“Ben 400 hocadan ders aldım. Bunlardan 4 000 hadîs-i şerîf öğrendim. Bütün bu hadîslerden bir tanesini seçip, ona uydum. Çünkü, kurtuluşu ve seâdet-i ebediyyeye kavuşmayı bunda buldum ve bütün nasîhatleri hep bunun içinde gördüm. İşte bu seçtiğim hadîs-i şerîf şudur:
1-Dünyâ için, dünyâda kalacağın kadar, çalış!
2-Allahü teâlâya muhtâc olduğun kadar, itâ'at et!
3-Cehenneme dayanabileceğin kadar, günah işle!”