SOHBET - HELÂL LOKMA- HARAM YEMEK

Ebû Bekir “radıyallahü anh”, hizmetçisinin getirdiği sütü içti. Sonra helâlden olmadığını anlayınca, parmağını boğazına sokarak kay etti. O kadar zahmetle çıkardı ki, ölüyor sandılar. Sonra: (Yâ Rabbî! Elimden geleni yaptım. Midemde ve damarlarımda kalan zerrelerden sana sığınırım!) diye yalvardı.

Hazret-i Ömer “radıyallahü anh” da, Beyt-ülmâla âit zekât develerinin sütünden, yanlışlıkla verilip içtiği zaman, böyle yapmıştı.

Abdullah bin Ömer “radıyallahü anhümâ” buyurdu ki: (Kanbur oluncaya kadar namaz kılsanız ve kıl gibi oluncaya kadar oruç tutsanız, haramdan kaçınmadıkça, kabul edilmez, fâidesi olmaz.)

Süfyân-ı Sevrî hazretleri buyuruyor ki: (Haram para ile sadaka veren, câmi yaptıran, hayrat yapan kimse, kirlenmiş elbiseyi idrar ile yıkayan kimseye benzer ki, daha çok pislenir.)

Yahyâ bin Muâz hazretleri buyuruyor ki: (Allahü teâlâya itaat etmek, bir hazineye benzer. Bu hazinenin anahtarı duâ, anahtarın dişleri de helâl lokmadır.)

Sehl bin Abdullah-ı Tüsterî hazretleri buyuruyor ki: (Hakiki imana kavuşmak için, dört şey lâzımdır: Bütün farzları edeple yapmak, helâl yemek, görünen ve görünmeyen bütün haramlardan sakınmak ve bu üçüne, ölünceye kadar devam etmeye sabretmek.)

Büyükler buyuruyor ki: (Kırk gün şüpheli lokma yiyenin kalbi kararır ve lekelenir.)

Abdullah ibni Mübârek hazretleri buyuruyor ki: (Şüpheli olan bir kuruşu sahibine geri vermeyi, bin lira sadaka vermekten daha çok severim.)

Sehl bin Abdullah-ı Tüsterî buyuruyor ki: (Haram yiyenlerin yedi âzâsı, istese de, istemese de günah işler. Helâl yiyenlerin âzâsı, ibâdet eder. Hayır işlemesi kolay ve tatlı gelir.)

Helâl kazanmanın ehemmiyyetini gösteren daha nice hadîs-i şerîfler ve büyüklerin sözleri vardır. Bunun içindir ki, vera sahipleri haramdan çok sakınmışlardır.

Bişr-i Hâfî hazretlerine: (Ne yiyip, nereden geçiniyorsun?) dediklerinde; (Herkesin yediği yerden. Ama, yiyip de gülen ile, yiyip de ağlayan arasında çok fark vardır.) buyurdu.

Seâdet- Ebediyye S: 607-608