MAKALE.................. OSMANLI KADINI

Sen değerliydin, ipekler içinde saklı mücevher gibi. Her göz bakamazdı sana! Görünmezdin kem bakış-lara, saklanmalıydın her değerli şey gibi. En büyük ferahlığı yaşardın kalbinin nuruyla, ibâdetinin huzuruyla...
Rabbini anar dururdun zevcini beklerken yuvanda. İbâdet aşkıyle yapardın ona hizmetini. Vefalıydın eşine, edepli ve asil severdin, ondan başka kimseye süslenmezdin... 
Çok beklentin yoktu şu fânî dünyadan. Çünkü anlamıştın dünyanın geçici-liğini. Sen, Fâtıma annemizin kalbinden saçılanlara taliptin. Onun ahlâkına kavuşmak en büyük rütbendi. Onun temizliğinden pay almak. Çocuklarına en büyük edebi öğretmek; hizmetindi. Evlâtlar yetiştirdin; yeryüzüne ilim ve edep saçacak, tertemiz. Askere yollarken yavru-nu; kına yaktın ona; kurban ol dedin Allahü teâ-lânın yoluna!..
Sen değerliydin, ipekler içindeki mücevher gibi. Örtünde titiz; evinde temiz, sözünde temiz, kalbinde temiz... Senin özgürlüğün kölelikti Âlemlerin Rabbine... Öyle sevdin ki ezânı, bayrağı, örtüyü, vatanı. Evini mescit ettin, gözyaşlarınla geceleri süsledin onu...
Herkes dökemezdi seni yollara, sokağa, kalabalığa. Çünkü sen değerliydin, mücevherdin, ipek-ler içindeydin. Hürmetten ipekler içinde, gizlenmeliydin...
Temizdin anacığım, bacım. Kalbin temiz, için temiz, evin temiz, çocukların temiz...
Şimdiki nesiller; özgürlük diye, ayağının üstünde durmak diye, ipekler içinden çıktılar, kalabalıklara karıştılar, bu temizliği kaybeder oldular ve huzuru da... Allahü teâlânın rızasını da, Fâtıma annemizin yolunu da...
Ne yazık, bu temizliği kaybetmek uğruna, kazan-dık sandıkları şey, üç günlük dünya, çürümeye mahkum dünya, bunun için, çürür oldular...

Ömer Çetin Engin
TÜRKİYE GAZETESİ
30.06.2015