ŞİİR............... BİR ANNENİN FERYADI

Ve­rem imiş, has­ta­lı­ğım, de­di­ler ki; “Çâ­ren yok!”

Ya­nı­yo­rum, ha­raret­ten, bir yu­dum su ve­ren yok.

Bu has­ta­lık, kır­dı be­nim, ka­na­dı­mı, ko­lu­mu,

Ben yav­ru­ma, doy­ma­mış­ken, ay­rı koy­du yo­lu­mu.

Öle­ce­ğim, ci­ğerpa­rem, iyi din­le sö­zü­mü,

Ca­nım yav­rum, bel­ki ar­tık, hiç gö­re­mem yü­zü­nü.

Kim­se yok ki, bı­ra­ka­yım, se­ni emin el­le­re.

Sen ağ­lar­ken, ben kab­rim­de, ba­kar mı­yım gül­le­re?

Ne olur­sun, hiç ağ­la­ma, çat­ma hi­lâl ka­şı­nı!

Kim­se­siz­sin, mi­nik yav­rum, kim­ler sil­sin ya­şı­nı?

Kim­ler se­ni, do­yu­ra­cak, kim­ler se­ni sa­ra­cak?

Kim­ler; “Yav­rum, ge­lin ol­muş.” di­ye ha­yal ku­ra­cak?

Âh bil­sey­din, se­nin için, ne ha­yal­ler kur­muş­tum,

Birgün kı­zım, bü­yür di­ye, hep dü­şü­nüp dur­muş­tum.

Bu fer­ya­dım, si­tem de­ğil, ben râ­zı­yım ka­de­re,

Kör­pe ku­zum, mi­nik kal­bin, da­ya­nır mı ke­de­re?

Kü­çük­sün, dünya se­ni, ha­rap eder be­be­ğim!

Se­ni böy­le, kun­da­ğın­da, na­sıl ko­yup gi­de­yim?

Ya­pa­yal­nız, çe­ke­mez­sin bu ha­ya­tın der­di­ni,

N’olur yav­rum, sa­kın üz­me, ha­rap et­me ken­di­ni!

Son bir de­fa, kun­da­ğı­nı, sa­rar iken ağ­la­dım,

“Al­lah bü­yük, se­ni ko­rur.” de­yip ümit bağ­la­dım.

Birgün bü­yür, dü­şü­nür­sen, “An­nemba­bam, kim?” di­ye,

Bir Fâ­ti­ha oku ye­ter, sen­den bi­ze he­di­ye.

Gel son de­fa, kok­la­ya­yım, ne­fes­le­rim sık­laş­tı,

Kar­şım­da dur, sey­re­de­yim, ölüm vak­ti yak­laş­tı.

Ne o yav­rum, ağ­lı­yor­sun, sus ağ­la­ma bir da­ha!

Gi­di­yo­rum, ar­tık se­ni, ıs­mar­la­dım Al­la­ha!

 Sev­da Or­han  Ada­na

 

DÜNKÜ CEVAP: 370 ve  371 sayıları
(3x3x3)+(7x7x7)=370 ve (3x3x3)+(7x7x7+(1x1x1))=371